piątek,
Stanisław Miedza-Tomaszewski
2 września 1944 roku w walczącej Warszawie pojawiły się znaczki pocztowe Harcerskiej Poczty Polowej zaprojektowane przez Stanisława Miedzę-Tomaszewskiego.
Stanisław Władysław Tomaszewski urodził się 20 stycznia 1913 roku w Warszawie. Studiował architekturę wnętrz i malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1939 roku uzyskał dyplom. W czasie drugiej wojny światowej działał w konspiracji, posługiwał się pseudonimami „Miedza”, „Bartoszek”, „Malarz”. Jako członek Departamentu Informacji dokumentował zbrodnie Niemców na ziemiach polskich. Pracował w zakładzie fotograficznym, miał możliwość robienia odbitek ze zdjęć przyniesionych przez Niemców do wywołania. Jego dokumentacja przerzucona do Londynu po wojnie stanowiła dowód w procesach norymberskich.
We wrześniu 1941 roku został aresztowany przez gestapo. Był poddany brutalnemu śledztwu. Obawiał się, że nie wytrzyma tortur i poprosił o przesłanie trucizny. Władze konspiracyjne nie zgodziły się na takie rozwiązanie, zapadła decyzja o próbie wydostania Miedzy-Tomaszewskiego z Pawiaka. W więziennym ambulatorium dentystycznym specjalnie zarażono go tyfusem. Trafił do szpitala zakaźnego. Tam symulował atak wyrostka robaczkowego i przewieziono go do szpitala na Woli, gdzie działała komórka konspiracyjna.
Pozorowaną operację przeprowadzili prof. dr Józef Grzybowski i dr Leon Manteuffel-Szoege. Pacjent został zamieniony na zwłoki niedawno zmarłego podobnego mężczyzny. Lekarze poinformowali dyżurującego gestapowca, że Stanisław Tomaszewski zmarł w trakcie operacji. Dla zachowania tej wersji odbył się jego pozorowany pogrzeb. Miedza-Tomaszewski ukrywał się do końca okupacji. Ta niezwykła akcja stała się inspiracją scenariusza filmu „Umarłem, aby żyć”. Jako plastyk z zawodu, w trakcie powstania warszawskiego tworzył plakaty i znaczki pocztowe dla podziemia. Był autorem wielu okładek i rysunków do wydawnictw drukowanych przez Tajne Wojskowe Zakłady Wydawnicze. Projektował dywersyjne banknoty – pozornie nieróżniące się od oryginału opatrywane propagandowymi napisami i podrzucane Niemcom.
Po wojnie wykładał na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1959 roku wspólnie z Andrzejem Janem Wróblewskim, Stanisławem Siemkiem i Olgierdem Rutkowskim zaprojektował obudowę dla komputera AKAT-1 konstrukcji Jacka Karpińskiego.Był wujem Lecha i Jarosława Kaczyńskich, a dodatkowo ojcem chrzestnym prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. To on zgłosił ich kandydatury do głównych ról w filmie „O dwóch takich, co ukradli księżyc”. Zmarł 15 grudnia 2000 roku w Warszawie.
