czwartek,
Sławomir Maciej Bittner „Maciek”
Sławomir Maciej Bittner urodził się 21 lipca 1923 roku w Warszawie. Używał tylko drugiego imienia. Ukończył gimnazjum we Lwowie. Latem 1939 roku został uczniem pierwszej klasy licealnej Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. W czasach szkolnych działał w harcerstwie. Brał udział w kampanii wrześniowej. W 1942 roku na tajnych kompletach zdał maturę.
Jako członek zbrojnego podziemia w 1942 roku dowodził patrolem dywersyjnym na IV odcinku „Wachlarza”. Od 1943 roku prowadził szkolenia minerskie w Grupach Szturmowych Szarych Szeregów. W maju 1943 roku został adiutantem dowódcy Oddziału Specjalnego „Jerzy” podporucznika Ryszarda Białousa „Jerzego”. Farmacja ta została później przekształcona w batalion „Zośka”. Po utworzeniu batalionu objął dowództwo kompanii „Felek”.
Uczestniczył w wielu głośnych akcjach polskiego podziemia. 26 marca 1943 roku dowodził grupą uderzeniową „Sten I” w akcji pod Arsenałem. Kilka tygodni później był likwidatorem jednego z oprawców gestapo SS-Oberscharführera Herberta Schultza. 19 maja 1943 roku dowodził główną grupą uderzeniową w akcji odbicia więźniów na stacji w Celestynowie. Osiem dni później brał udział w akcji „Sól” – rekwizycji materiałów do produkcji materiałów wybuchowych przeprowadzonej na Targówku.
Wykonał rozpoznanie przed akcją wysadzenia mostu kolejowego w Czarnocinie. Podczas akcji „Czarnocin” w czerwcu 1943 roku ubezpieczał minerów. Mostu nie udało się wysadzić z powodu problemów z niektórymi ładunkami wybuchowymi, jednak uszkodzenia były na tyle poważne, że Niemcy zaniechali puszczania tą trasą ciężkich transportów wojskowych.
12 sierpnia 1943 roku dowodził grupą osłonową podczas jednej z najbardziej znanych akcji Armii Krajowej. Podczas akcji „Góral” żołnierze podziemia zdobyli ponad sto milionów złotych. Tydzień później dowodził grupą uderzeniową w trakcie ataku na strażnicę Grenzschutzpolizei w Sieczychach. Pod koniec września brał udział w akcji „Wilanów”.
18 lutego 1944 roku został aresztowany przez Niemców. Jego dalsze losy nie są znane. Prawdopodobnie zginął 28 lutego 1944 roku rozstrzelany w ruinach getta warszawskiego.
