środa,
Rozejm w Trewirze
16 lutego 1919 roku w Trewirze państwa Ententy podpisały z niemiecką Republiką Weimarską traktat rozejmowy. Jego postanowienia dotyczyły m.in. zakończenia konfliktu polsko-niemieckiego, w szczególności powstania wielkopolskiego. Niemcy zobowiązali się do zaprzestania działań zaczepnych.
Rozmowy w Trewirze rozpoczęły się 14 lutego 1919. Niemcy złożyli wniosek o przedłużenie ważności rozejmu z Compiègne. Nie regulował on granic wschodnich Niemiec, co było dla nich korzystne. Armia niemiecka planowała ofensywę przeciwko II Rzeczpospolitej. W rozmowach dużą rolę odegrał francuski marszałek Ferdinand Foch – nieugięty wróg Niemiec i wielki przyjaciel Polski. Wymusił na rządzie niemieckim zaprzestanie walk przeciwko powstańcom wielkopolskim. Rozejm w Trewirze zakończył powstanie wielkopolskie. Jednocześnie wyznaczono linię demarkacyjną w Wielkopolsce, a Armia Wielkopolska została uznana za wojsko sprzymierzone.
Tekst traktatu zawierał uchybienia i nie określał precyzyjnie terminu wejścia porozumienia w życie. Niemcy prowokowali incydenty zbrojne powtarzające się aż do podpisania traktatu pokojowego w Wersalu 28 czerwca 1919 roku. Prowokacje kosztowały stronę polską 121 ofiar śmiertelnych, jednak granica pozostała niezmieniona.
