środa,
Paweł Niemiec
Dziś mija rocznica śmierci majora pilota Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawalera Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Paweł Niemiec urodził się 25 listopada 1913 roku w Cieszynie. Uczył się w Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym w Cieszynie. W 1933 roku zdał egzamin dojrzałości i wstąpił do wojska. Początkowo trafił na kurs unitarny w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie, a następnie rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. W 1936 roku uzyskał stopień podporucznika i otrzymał przydział do 123. Eskadry Myśliwskiej 2. Pułku Lotniczego w Krakowie. Od 1937 roku służył jako instruktor w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie.
Podczas kampanii wrześniowej nie latał bojowo, dowodził plutonem szkolnym. Po agresji ZSRR na Polskę zgodnie z rozkazem dowództwa ewakuował się do Rumunii. Jeszcze w 1939 roku dotarł do Francji. Na początku 1940 roku został oddelegowany na kurs myśliwski w Wielkiej Brytanii. Po jego ukończeniu otrzymał przydział do 17. Dywizjonu Myśliwskiego RAF. Podczas bitwy o Anglię uzyskał jedno samodzielne oraz jedno zespołowe zestrzelenie, oraz uszkodził dwie kolejne maszyny wroga. Na początku 1941 roku przeniesiono go do polskiego 317. Dywizjonu Myśliwskiego „Wileńskiego”. Latem 1941 roku podczas osłony konwoju wspólnie z drugim polskim pilotem zestrzelił niemiecki bombowiec Junkers Ju 88.
Po rozbiciu się w gęstej mgle podczas lądowania w marcu 1942 roku przeszedł do służby naziemnej. W sierpniu wrócił do lotów bojowych, objął stanowisko dowódcy eskadry „B” 317. Dywizjonu. W marcu 1943 roku został dowódcą 308. Dywizjonu Myśliwskiego „Krakowskiego”. W maju tego roku przeszedł do służby naziemnej. W sierpniu 1943 roku Niemiec otrzymał przydział do 316. Dywizjonu „Warszawskiego”, miesiąc później dowodził tą jednostką. Latem 1944 roku przeszedł na stanowisko dowódcy 306. Dywizjonu „Toruńskiego”. W 1945 roku dowodził kolejno 317. oraz 316 Dywizjonem.
Służbę w lotnictwie zakończył w stopniu majora. Po demobilizacji wyjechał do Argentyny, gdzie mieszkał do końca życia. Zmarł 11 maja 1985 roku w Buenos Aires.
