piątek,
Oblężenie Zawołocza
W dniach 5–23 października 1580 roku wojska Rzeczpospolitej oblegały twierdzę Zawołocze.
W 1577 roku armia cara Iwana IV Groźnego najechała Inflanty. Rosjanie wykorzystali zaangażowanie Rzeczypospolitej w wojnie z Gdańskiem. Jesienią tego roku zebrało się pospolite ruszenie litewskie, które wspólnie z regularnymi oddziałami ruszyły do Inflant. Odzyskano większość utraconych ziem. W 1579 roku Stefan Batory przeszedł do działań na terytorium przeciwnika. Przeprowadzono udaną kampanię połocką. W 1580 roku zdobyto Wieliż i Wielkie Łuki. Aby oczyścić teren wokół Wielkich Łuków, wojska koronne uderzyły na pobliskie punkty oporu przeciwnika. Oddziały pod komendą Jana Zamoyskiego szturmowały twierdzę Zawołocze.
Twierdza zawołocka leżała na wyspie na jeziorze Podsosz. Obrońcy zniszczyli most. 5 października pod Zawołocze nadciągnęły główne siły Zamoyskiego. Żołnierze rozpoczęli budowę mostu z połączonych ze sobą łodzi. Obrońcy nie pozostawali bierni i razili ogniem budowniczych. 11 października nastąpił próba szturmu, jednak w pewnym momencie most nie wytrzymał ciężaru atakujących i się rozpadł. Mimo wielkich trudności ze zdobyciem twierdzy Zamoyski i jego oficerowie nie mieli zamiaru przerywać oblężenia.
Rozpoczęła się budowa dwóch mostów, które pozwoliłyby na atak z dwóch stron. 23 października miał nastąpić generalny szturm. Uderzenie nie nastąpiło, ponieważ załoga osamotnionej twierdzy postanowiła się poddać. Rosjanie stwierdzili, że wojsko Rzeczypospolitej nie odstąpi, dopóki nie zdobędzie Zawołocza, a nie mogli liczyć na żadną pomoc. W 1581 roku zdobytą twierdzę wizytował król Stefan Batory, który na temat walorów obronnych tego miejsca powiedział „By na mnie było przyszło, nie kusiłbym się był”.
Wojna z Carstwem Rosyjskim o Inflanty i ziemię połocką zakończyła się rozejm w Jamie Zapolskim podpisanym 15 stycznia 1582 roku.
