środa,
Ministerstwo Spraw Wojskowych
26 października 1918 roku Rada Regencyjna Królestwa Polskiego poleciła przekształcić Komisję Wojskową w Ministerstwo Spraw Wojskowych. Ministerstwo Spraw Wojskowych było organem administracji państwowej kierującym i administrującym siłami zbrojnymi II RP w latach 1918–1942. Model organizacyjny ministerstwa określono w rozkazie „Pokojowa organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych” z 10 sierpnia 1921 roku.
Ministrowi spraw wojskowych bezpośrednio podlegali: szef Sztabu Generalnego, inspektorzy armii i broni, szef Wojskowej Kontroli Generalnej, szef Kierownictwa Marynarki Wojennej, szef Gabinetu Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz dowódcy Okręgów Korpusów. Jednostkami organizacyjnymi sił zbrojnych zarządzali dowódcy Okręgów Korpusów.
Po przewrocie majowym Ministerstwu Spraw Wojskowych powierzono działalność pokojową sił zbrojnych. Nowopowołany Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych zajmował się przygotowaniem armii do wojny. Przejął on nadzór nad Sztabem Generalnym. Na mocy konstytucji kwietniowej z 1935 i dekretu Prezydenta RP z maja 1936 roku minister spraw wojskowych zarządzał siłami zbrojnymi w czasie pokoju, zgodnie z dyrektywami GISZ, poprzez dwóch wiceministrów.
Zadaniami I wiceministra były: pokojowa organizacja, jego wychowanie i wyszkolenie oraz utrzymanie dyscypliny i bezpieczeństwa. Miał pod bezpośrednim nadzorem wielkie jednostki broni głównych – piechotę, kawalerię i artylerię. II wiceminister pełnił funkcję szefa Administracji Armii – kierował gospodarką materiałową, finansami oraz fachowym wyszkoleniem służb.
W czasie wojny Ministerstwo Spraw Wojskowych miało dowodzić tyłowym obszarem kraju i zajmować się szkoleniem rezerw, formowaniem jednostek oraz uzupełnieniami osobowymi i materiałowymi. Dekret Prezydenta RP Władysław Raczkiewicza z 19 listopada 1942 roku wprowadził nową nazwę organu – Ministerstwo Obrony Narodowej.
Ministrowie Spraw Wojskowych w latach 1918-1942
- pułkownik dr Jan Wroczyński (26 X - 17 XI 1918);
- brygadier Józef Piłsudski (17 - 23 XI 1918);
- pułkownik dr Jan Wroczyński (23 XI 1918 - 1 III 1919);
- generał porucznik Józef Leśniewski (1 III 1919 - 9 VIII 1920);
- generał porucznik Kazimierz Sosnkowski (9 VIII 1920 - 26 V 1923);
- generał dywizji Aleksander Osiński (28 V [9] - 13 VI 1923);
- generał broni Stanisław Szeptycki (13 VI - 19 XII 1923);
- generał dywizji Kazimierz Sosnkowski (19 XII 1923 - 17 II 1924);
- generał dywizji Władysław Sikorski (17 II 1924 - 20 XI 1925);
- generał dywizji Stefan Majewski (20 - 27 XI 1925);
- generał broni Lucjan Żeligowski (27 XI 1925 - 5 V 1926);
- generał dywizji Juliusz Tarnawa-Malczewski (10 V - 15 V 1926);
- marszałek Polski Józef Piłsudski (16 V 1926 - 12 V 1935);
- generał dywizji Daniel Konarzewski (16 XII 1930 - 29 III 1931);
- generał dywizji Tadeusz Kasprzycki (12 V 1935 - 30 IX 1939);
- generał broni Władysław Sikorski (30 IX 1939 - 26 IX 1942);
- generał dywizji Marian Kukiel (26 IX 1942 - 30 XI 1942).
