poniedziałek,
Ludwik Maciej
Dziś mija rocznica urodzin polskiego pilota wojskowego, uczestnika drugiej wojny światowej.
Ludwik Maciej urodził się 16 maja 1915 roku w Dziedzicach (obecnie Czechowice-Dziedzice). W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną. Później uczył się w Gimnazjum Polskim w Bielsku-Białej. W 1935 roku ochotniczo zgłosił się do wojska. Po odbyciu kursu służył jako pilot w 2 Pułku Lotniczym w Krakowie na Rakowicach-Czyżynach.
1 września 1939 roku podczas dwóch niemieckich nalotów zniszczono bazę lotniczą 2. Pułku Lotnictwa. Z powodu braku samolotów Ludwik Maciej nie brał udziału w walkach. Przez Rumunię przedostał się do Francji. Został przeszkolony na sprzęcie francuskim. Po klęsce Francji dotarł do Wielkiej Brytanii.
W ośrodku RAF w Bramcote został przeszkolony w lotach nocnych na bombowcach Vickers Wellington MK Ic. Otrzymał przydział do 300 Dywizjonu Bombowego „Ziemi Mazowieckiej”. Dowodził załogą bombowca. Uczestniczył w działaniach bojowych do 12 czerwca 1941 roku. Tego dnia podczas powrotu z nocnego bombardowania Zagłębia Ruhry jego samolot został trafiony przez artylerię przeciwlotniczą w okolicach Düsseldorfu. Mimo uszkodzonego silnika doleciał nad kanał La Manche, jednak został zmuszony do wodowania. Wraz z ocalałą częścią załogi został wzięty do niewoli przez załogę niemieckiej łodzi latającej Blohm & Voss Bv 138.
Rana nogi wymagała leczenia szpitalnego. Później trafił do obozu jenieckiego dla lotników we Frankfurcie nad Menem. Kilkukrotnie był przenoszony. Ostatnim obozem, w którym przebywał, był Stalag Luft IV Gross Tychow. W 1945 roku podczas ewakuacji obozu przeżył „marsz śmierci” przez Białogard, Świnoujście, Schwerin, Luneburg, Celle do Stalagu XI B w Bad Fallingbostel. Jeńcy pokonali trasę długości prawie tysiąca kilometrów. Wyzwolili ich Brytyjczycy.
Po wojnie krótko zamieszkał w Wielkiej Brytanii. W 1949 roku wyjechał do Argentyny. W 1961 roku osiadł w Stanach Zjednoczonych. Zmarł 12 marca 2007 roku w Los Angeles, w Kalifornii.
