wtorek,
Jerzy Antoni Lewiński
Urodził się 14 czerwca 1908 roku w Mierzycach. Uczył się w Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu. W 1926 roku zdał maturę i trafił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi, a następnie Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie. Został zawodowym oficerem. W sierpniu 1939 roku w stopniu kapitana był kierownikiem WF w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.
W kampanii wrześniowej walczył w obronie Warszawy jako dowódca kompanii. Trafił do niewoli niemieckiej, jednak zdołał uciec z obozu jenieckiego w Radomiu. Przedostał się do Warszawy. Od grudnia 1939 roku działał w konspiracji. Początkowo wchodził w skład tzw. sztabu dywersji, później objął stanowisko dowódcy batalionu saperów miasta Warszawy. Od połowy 1942 roku dodatkowo był dowódcą Związku Odwetu w Okręgu Warszawa Armii Krajowej.
Jesienią 1942 roku był organizatorem i pierwszym dowódcą Kedywu w Okręgu Warszawa AK. Nadzorował wiele akcji zbrojnych. Pierwszą z nich była skierowana przeciw niemieckiemu transportowi kolejowemu akcja „Wieniec”. 8 października 1942 roku żołnierze podziemia zablokowali warszawski węzeł kolejowy. 23 kwietnia 1943 roku osobiście wziął udział w akcji pomocy dla getta warszawskiego.
W listopadzie 1943 roku został aresztowany. 24 listopada zginął w publicznej egzekucji.
