poniedziałek,
Janusz Meissner
Janusz Gniewomir Meissner urodził się 21 stycznia 1901 roku w Warszawie. W okresie pierwszej wojny światowej uczył się w warszawskiej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. Równolegle działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, z tego powodu kilka tygodni spędził w Cytadeli w X Pawilonie osadzony tam przez władze okupacyjne. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wstąpił do Wojska Polskiego.
Początkowo służył jako mechanik lotniczy we Lwowie. Po ukończeniu kursów pilotażu latem 1920 roku dołączył do nowo sformowanej Toruńskiej Eskadry Wywiadowczej, Brał udział w walkach z bolszewikami, za zasługi otrzymał Krzyż Walecznych. W 1921 roku jako dowódca oddziału dywersyjnym z grupy „Wawelberg” wziął udział w trzecim powstaniu śląskim. Za swoją waleczną postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego służył w lotnictwie wojskowym, zajmował się m.in. szkoleniem młodych pilotów. Uzyskał licencję pilota sportowego. Korzystając częściowo z własnych przeżyć, napisał wiele utworów o tematyce lotniczej i marynistycznej, stając się popularnym autorem literatury przygodowej. W 1939 roku przeszedł w stan spoczynku, jednak wkrótce wybuchła wojna i został zmobilizowany.
Podczas kampanii wrześniowej odbył tylko jeden lot bojowy. Po ewakuacji do Rumunii był pełnomocnikiem Brytyjskiego Funduszu Pomocy i Opieki nad Internowanymi Żołnierzami Polskimi działającego przy ambasadzie brytyjskiej, zajmował się organizowaniem transportu polskich żołnierzy do Francji. Jeszcze w 1939 roku zameldował się we Francji, w czerwcu 1940 został ewakuowany do Wielkiej Brytanii.
Na Wyspach Brytyjskich nie otrzymał przydziału. Został redaktorem i współautorem czasopisma satyrycznego „Polski Spitfire”. Po opublikowaniu pierwszego numeru polskie władz wszczęły dochodzenie i przeniosły go do rezerwy. Mimo wielu próśb odmawiano mu przydziału, podkreślając jego wiek, jednak powierzono mu stanowisko kierownika Wojskowej Rozgłośni Radiowej przy Biurze Propagandy Naczelnego Wodza nadającej na falach BBC. W tym okresie napisał kilka kolejnych książek. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski. Zmarł 28 lutego 1978 roku w Krakowie.
