poniedziałek,
Jan Michałowski
Jan Michałowski urodził się 30 sierpnia 1909 roku w Białymstoku. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum. Po maturze podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, jednak zaliczeniu dwóch semestrów zdecydował się na ich przerwanie i rozpoczął służbę wojskową. Początkowo był żołnierzem piechoty, po wielu staraniach w 1931 roku trafił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, gdzie zdobył uprawnienia obserwatora lotniczego. W 1933 roku uzyskał awans do stopnia podporucznika i przydział do warszawskiego 1. Pułku Lotniczego. W kolejnych latach ukończył kurs pilotażu w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie oraz kurs wyższego pilotażu w Grudziądzu.
Latem 1936 roku przez zbytnią brawurę utopił w Wiśle samolot, który pilotował. Załoga wyszła z wypadku bez obrażeń, jednak Michałowski został ukarany odroczeniem awansu i przeniesieniem na stanowisko instruktora w Eskadrze Treningowej. W 1938 roku otrzymał stopień porucznika i przydział na stanowisko zastępcy dowódcy Eskadry Treningowej. Podczas kampanii wrześniowej był organizatorem i dowódcą Plutonu Łącznikowego Naczelnego Dowódcy Lotnictwa. Po agresji ZSRR na Polskę jego jednostka na rozkaz dowództwa została ewakuowana do Rumunii.
Już pod koniec października 1939 roku przedostał się do Francji. Wkrótce został oddelegowany do Wielkiej Brytanii. Po odbyciu szkolenia na samolotach brytyjskich otrzymał przydział do 300. Dywizjonu Bombowego „Ziemi Mazowieckiej”. Jako pilot bombowca odbył 31 lotów bojowych, brał udział w nalotach na strategiczne obiekty kontrolowane przez hitlerowców na terenie Europy, w tym także w Niemczech.
Latem 1942 roku objął stanowisko dowódcy 307. Dywizjonu Myśliwskiego Nocnego „Lwowskich Puchaczy”. 21 marca 1943 roku wraz z nawigatorem porucznikiem Stanisławem Szkopem odbywał nocny lot treningowy. Podczas lądowania samolot rozbił się, obaj lotnicy ponieśli śmierć na miejscu.
