poniedziałek,
Jan Kołłątaj-Srzednicki
Jan Kołłątaj-Srzednicki urodził się 29 sierpnia 1883 roku w Penzie, w Rosji. Jako uczeń gimnazjum angażował się w działalność polskich organizacji patriotycznych. Studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Moskiewskim, w 1910 roku uzyskał dyplom lekarza. Od 1911 roku mieszkał w Zakopanem, gdzie pracował w Sanatorium Przeciwgruźliczym Kazimierza Dłuskiego.
Po wybuchu pierwszej wojny światowej służył jako lekarz wojskowy w Legionach Polskich. Po kryzysie przysięgowym został aresztowany. Jesienią 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Był szefem sanitarnym oddziałów zorganizowanych przez generała Bolesława Roję, które wyruszyły na odsiecz Lwowa. Później przeszedł do pracy w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Od 1924 roku był szefem sanitarnym Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. Podczas przewrotu majowego opowiedział się za Józefem Piłsudskim. W 1930 roku otrzymał awans do stopnia generała brygady.
Na początku drugiej wojny światowej został internowany na Węgrzech. Później kierował Sekcją Polską Lekarzy Czerwonego Krzyża na Węgrzech oraz Polsko–Węgierskim Komitetem do Spraw Uchodźców. Brał udział w przerzucaniu polskich żołnierzy do Francji i na Bliski Wschód. Organizował transporty leków dla okupowanej Polski. Wystawiał fałszywe dokumenty dla polskich Żydów.
19 marca 1944 roku na Węgry wkroczyły niemieckie oddziały. Jan Kołłątaj-Srzednicki został zastrzelony przez funkcjonariuszy gestapo w siedzibie Komitetu podczas niszczenia dokumentów. Pośmiertnie został uhonorowany tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
