poniedziałek,
Józef Ostafin
Józef Ostafin urodził się 7 marca 1894 roku w Sułkowicach w Małopolsce. Pochodził z wielodzietnej rodziny. Uczył się w krakowskim gimnazjum św. Anny, w 1914 roku zdał egzamin dojrzałości. W czasach szkolnych był członkiem „Zarzewia” i skautingu. Podczas pierwszej wony światowej był żołnierzem II Brygady Legionów Polskich. Przeszedł szlak bojowy swojej jednostki, walczył w Karpatach. na Bukowinie i na Wołyniu. Po kryzysie przysięgowym wcielono go do Armii Austro-Węgier, jednak aby uniknąć służby w wojskach zaborcy, upozorował własną śmierć. Pod fałszywym nazwiskiem działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wstąpił do Wojska Polskiego. Walczył z Ukraińcami w obronie Lwowa i Przemyśla, a następnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu walk zaangażował się w akcję plebiscytową na Śląsku, a następnie wziął udział w III Powstaniu Śląskim. W 1922 ukończył Akademię Rolniczą w Dublanach i podjął pracę w rolnictwie. Zajmował się także polityką, dwukrotnie został wybrany do Sejmu. Od 1937 roku był radcą Lwowskiej Izby Rolniczej.
Po kampanii wrześniowej Lwów znalazł się pod okupacją sowiecką. Józef Ostafin został zatrzymany przez NKWD, po kilku tygodniach wyszedł na wolność. Niepewny swojego losu wraz z rodziną przeszedł do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie włączył się w działalność konspiracyjną. Od 1943 roku ukrywał się ścigany listem gończym. W 1944 roku został zastępcą komendanta Obszaru Krakowskiego organizacji NIE.
Po zakończeniu wojny pracował jako administrator majątków rolnych. Nadal działał w konspiracji, należał do Delegatury Sił Zbrojnych, a następnie do Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Jesienią 1946 roku został aresztowany przez komunistyczne służby. Przeszedł brutalne śledztwo, w sierpniu 1947 roku po pokazowym procesie został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 13 listopada 1947 roku w krakowskim więzieniu przy ulicy Montelupich. W 1991 roku Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego zrehabilitował Józefa Ostafina.
Józef Ostafin za swoje zasługi był wielokrotnie odznaczany, otrzymał m.in. Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Niepodległości, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Śląska Wstęga Waleczności i Zasługi.
