środa,
Georg Ohm
Georg Simon Ohm urodził się 16 marca 1789 roku w Erlangen w Bawarii. Pochodził z protestanckiej rodziny robotniczej. Jego ojciec był ślusarzem, mimo braku formalnego wykształcenia interesował się matematyką i potrafił zarazić tym swojego syna. Georg Ohm w rodzinnym mieście uczęszczał do gimnazjum, a później studiował na tamtejszym Uniwersytecie Fryderyka Aleksandra. Jako student prowadził hulaszcze życie i zaniepokojony tym ojciec wysłał go do Szwajcarii, gdzie młody Ohm pracował jako prywatny nauczyciel matematyki.
W 1811 roku wrócił na Uniwersytet w Erlangen, tym razem bez problemów skończył studia i uzyskał doktorat z matematyki. Przez krótki czas na tej uczelni wykładał matematykę, zrezygnował z powodu niskiej pensji i braku perspektyw kariery naukowej. Wkrótce został nauczycielem matematyki, początkowo pracował w szkole w Bambergu, a następnie w jezuickim gimnazjum w Kolonii. W tym okresie zainteresował się fizyką, prowadził eksperymenty związane z elektromagnetyzmem.
W 1825 roku opublikował pracę na temat zależności siły elektromagnetyzmu od długości przewodu. W 1927 roku sformułował prawo opisujące związek pomiędzy natężeniem prądu elektrycznego a napięciem elektrycznym, znane obecnie jako prawo Ohma. Niestety początkowo środowisko naukowe nie doceniło jego osiągnięć, nastąpiło to dopiero w 1842 roku. W 1849 roku został kustoszem Akademii Bawarskiej, a w 1852 roku profesorem Uniwersytetu w Monachium. Georg Ohm zmarł 6 lipca 1854 roku w wieku 65 lat.
Najsłynniejszym jego osiągnięciem było powszechnie obecnie znane prawo Ohma, jednak Ohm stwierdził także zjawisko oporności właściwej oraz wykazał, że ucho ludzkie dokonuje analizy harmonicznej dźwięku. Od nazwiska niemieckiego fizyka jednostka oporności elektrycznej została nazwana jako Om.
