sobota,
144 lata fonografii
19 lutego 1878 Thomas Edison opatentował fonograf, jedno z pierwszych urządzeń do zapisu i odtwarzania dźwięku. Możliwość rejestrowania dowolnych dźwięków stanowiła rewolucję technologiczną, choć wynalazca tego nie przewidział, fonograf stał się popularny przede wszystkim dzięki możliwości odtwarzania muzyki.
Początkowo dźwięk był zapisywany na pokrytym parafiną papierze. Z uwagi na trwałość nośnika lepszym rozwiązaniem okazała się folia cynowa nawinięta na stalowy walec. Kiedy zaszła potrzeba wykonywania wielu kopii na potrzeby sprzedaży do użytku weszły woskowe cylindry, a następnie wałki z celuloidu.
Dźwięk zapisywano, rzeźbiąc rowek na nośniku za pomocą igły wykonanej z diamentu. Urządzenie było napędzane korbką, później zastąpił ją mechanizm sprężynowy. Odtwarzanie realizowano w podobny do zapisu sposób, igła, poruszając się w wydrążonym rowku, drgała i wprawiała w ruch membranę. Rolę mikrofonu i głośnika pełniła lejkowata tuba.
Fonografy zostały wyparte z rynku przez gramofony. Płyty gramofonowe miały dłuższy czas odtwarzania, były trwalszym nośnikiem i łatwiej było je produkować w wielkich ilościach. Ostatni fonograf wyprodukowano w 1929 roku.
