poniedziałek,
Elżbieta Granowska
2 maja 1417 roku w Sanoku król Władysław II Jagiełło poślubił wdowę po kasztelanie nakielskim Wincentym Granowskim.
Elżbieta Granowska urodziła się w 1372 roku jako jedyne dziecko wojewody sandomierskiego Ottona z Pilczy. Po śmierci ojca odziedziczyła olbrzymi majątek. Pojawiło się wielu adoratorów. W 1389 roku została porwana i poślubiona przez śląskiego rycerza Wisła Czambora. Z błogosławieństwem króla na pomoc wyruszył Jan z Jičina, który uwolnił Elżbietę i ją poślubił. Wiseł upominał się o swoją małżonkę. Pod koniec 1393 roku dwunastu kuszników Jičinskiego zastrzeliło Czambora pod łaźnią w Krakowie. W 1395 zmarł Jičiński i Elżbieta została wdową.
Zamieszkała u swego wuja wojewody krakowskiego Spytka z Melsztyna. 2 października 1397 roku została wydana za mąż za kasztelana nakielskiego Wincentego Granowskiego, który należał do otoczenia królewskiego. Z małżeństwa urodziło się pięcioro dzieci. Latem 1410 Wincenty Granowski zmarł, prawdopodobnie otruty za sprawą Krzyżaków.
W 1416 roku zmarła małżonka Jagiełły Anna Cylejska. Wdowa po Granowskim bardzo spodobała się polskiemu królowi. Nie przeszkadzała mu jej burzliwa przeszłość. 2 maja 1417 roku w Sanoku król Władysław II Jagiełło poślubił Elżbietę Granowską. Małżeństwo wzbudziło gwałtowne protesty szlachty. Uważano, że na króla rzucono czary. Mimo problemów stawianych przez radę królewską 19 listopada kolejna żona Jagiełły została koronowana na Wawelu.
Dwa lata później u Elżbiety pojawiły się objawy gruźlicy. Zmarła w 1420 roku w Krakowie. Pochowano ją w kaplicy Mansjonarskiej katedry wawelskiej. Po dwustu latach ciało przeniesiono, aby przygotować miejsce dla zmarłego Stefana Batorego. Miejsce jej spoczynku nie jest znane. Obecnie wielu historyków podaje w wątpliwość dwa pierwsze małżeństwa Elżbiety Granowskiej i za autora historii o jej wcześniejszych związkach uznaje Jana Długosza.
Władysław II Jagiełło był czterokrotnie żonaty. Jego żonami były kolejno Jadwiga Andegaweńska, Anna Cylejska, Elżbieta Granowska oraz Zofia Holszańska.
