piątek,
Czesław Szczubełek
Dziś mija rocznica urodzin polskiego lekarza, porucznika Wojska Polskiego, uczestnika kampanii wrześniowej, członka ruchu oporu, powstańca warszawskiego.
Melchior Czesław Szczubełek urodził się 7 stycznia 1905 roku w Uszpiaunach na Litwie. Był uczniem Gimnazjum im. Stanisława Wyspiańskiego w Mławie. W czasie wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego, jednak z powodu wieku służył jedynie kilka tygodni w szpitalu polowym. Działał w harcerstwie. W 1927 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie studiów odbył przeszkolenie wojskowe, które zakończył w stopniu podporucznika rezerwy. W 1933 roku otrzymał dyplom lekarza medycyny. Jeszcze przed wybuchem wojny uzyskał stopień doktora nauk medycznych.
W sierpniu 1939 roku ochotniczo zgłosił się do wojska. Otrzymał przydział do Batalionu Sanitarnego na Powązkach. Po ataku III Rzeszy jednostka wycofała się pod Brześć, gdzie w kolejnych dniach wojny została rozbita. Zdołał przebić się przez niemieckie okrążenie, udał się na wschód, gdzie został zatrzymany przez Sowietów. Zbiegł z transportu w głąb ZSRR i wrócił do Warszawy. W październiku włączył się w działalność konspiracyjną. Na Sadybie założył zgrupowanie „Warszawianka” działające w strukturach Służby Zwycięstwu Polski. Używał pseudonimów „Jaszczur” i „Muzyk”. W 1942 roku zgrupowanie weszło w skład Armii Krajowej, a podporucznik Szczubełek objął stanowisko komendanta 5. Rejonu V Obwodu Mokotów Warszawskiego Okręgu AK. Rejon 5. przyjął kryptonim „Oaza”.
Podczas koncentracji przed wybuchem powstania warszawskiego w jego rejonie zgłosił się komplet żołnierzy, stanowiący 100% stanu ewidencyjnego. Podległe mu oddziały miały zablokować drogi wylotowe z Warszawy na Sadybie. Siły niemieckie w tym rejonie były niewielkie, jednak w pierwszych dniach powstania jego żołnierze ponieśli bolesne straty i część z nich wycofała się do Lasu Kabackiego. „Jaszczur” pozostał na Sadybie. 7 sierpnia Niemcy opuścili Fort Czerniakowski. Fortyfikację sprzed pierwszej wojny światowej obsadzili żołnierze „Jaszczura” i stała się ona ważnym punktem obrony.
29 sierpnia oddziały niemieckie z pomocą bombowców i ciężkiej artylerii rozpoczęły intensywny szturm Sadyby. 1 września 1944 roku w narożne kazamaty Fortu Czerniakowskiego uderzyła bomba, zginęło powstańcze dowództwo Sadyby. Wśród poległych był porucznik Czesław Szczubełek. Następnego dnia Niemcy całkowicie opanowali Sadybę i wymordowali wszystkich wziętych do niewoli powstańców. Dopuszczali się zbrodni i gwałtów na ludności cywilnej. Nieliczni żołnierze AK zdołali wycofać się na teren powstańczego Mokotowa.
