piątek,
Czesław Główczyński
Czesław Marian Główczyński urodził się 22 lipca 1913 roku w Będzinie. Ukończył Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach, w 1934 roku zdał maturę. Rok później odbył kurs szybowcowy i wstąpił do Szkoły Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1936 roku przeniósł się do dęblińskiej Szkoły Podchorążych Lotnictwa, którą ukończył jesienią 1938 roku. Po uzyskaniu promocji otrzymał przydział do 6. Pułku Lotniczego we Lwowie. Latał na samolotach myśliwskich PZL P.7.
Podczas kampanii wrześniowej był pilotem 162. Eskadry Myśliwskiej w składzie Armii „Łódź”. Pierwszego dnia wojny uszkodził nieprzyjacielski samolot zwiadowczy Henschel Hs 126. 2 września stoczył podniebną walkę z niemieckimi bombowcami nad Łodzią, zestrzelił Heinkla He 111. Tego samego dnia wspólnie z innym pilotem nad Pabianicami zestrzelił niemiecki myśliwiec Messerschmitt Bf 110. We wrześniu 1939 roku zniszczył jeszcze dwa wrogie bombowce. 17 września zgodnie z rozkazami dowództwa przekroczył na pokładzie swojego samolotu granicę polsko-rumuńską. Po ucieczce z obozu internowania dotarł do Francji.
Odbył przeszkolenie na samolotach francuskich i trafił do polskiego Dywizjonu I/145. Podczas kampanii francuskiej odnosił kolejne zwycięstwa nad niemieckimi lotnikami. Po klęsce Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 302. Dywizjonie Myśliwskim „Poznańskim”. W sierpniu 1940 roku podczas jednego z lotów szkoleniowych jego samolot z nieznanych przyczyn się zapalił. Główczyński zdołał wylądować i oddalić się na pewną odległość, jednak po wybuchu maszyny doznał poważnych obrażeń.
Do lotów bojowych wrócił dopiero wiosną 1941 roku. W grudniu nad francuskim niebem zestrzelił niemiecki myśliwiec Messerschmitt Bf 109. Od 1942 roku był oficerem Sztabu Głównego i służył jako adiutant z ramienia lotnictwa generała Władysława Sikorskiego. Nie uczestniczył w katastrofie lotniczej w Gibraltarze. Po śmierci Sikorskiego był adiutantem generała Kazimierza Sosnkowskiego. Na początku 1944 roku na własną prośbę odszedł ze sztabu i rozpoczął półroczne studia na Wyższej Szkole Lotniczej w Weston-super-Mare. Późną jesienią został skierowany do amerykańskiego lotnictwa.
Po demobilizacji pozostał na emigracji. Służbę zakończył w stopniu majora. Do Polski wrócił wiele lat po wojnie. Zmarł 17 grudnia 2000 roku w Warszawie.
