poniedziałek,
„Tu mówi Błyskawica”
8 sierpnia 1944 roku po raz pierwszy w eterze padły słowa „Tu mówi Błyskawica”. Stacja nadawcza Armii Krajowej w Warszawie miała duży zasięg – sygnał był słyszalny nie tylko w Europie, ale docierał nawet do Stanów Zjednoczonych. Program stanowiły wiadomości, reportaże, komunikaty, wiersze i pieśni wojskowe. Codziennie emitowano także audycje w języku angielskim. Ma falach średnich nadawany był program dywersyjny skierowany do żołnierzy Wehrmachtu.
„Halo, tu mówi "Błyskawica"! Stacja nadawcza Armii Krajowej w Warszawie, na fali 32,8 oraz 52,1 m. Duch Warszawy jest wspaniały. Wspaniałe są kobiety Warszawy. Są wszędzie; na linii razem z żołnierzami lub jako sanitariuszki albo też łączniczki. Nawet dzieci ożywione są cudownym duchem męstwa. Pozdrawiamy wszystkich wolność miłujących ludzi świata! Żołnierzy Polski walczących we Włoszech i we Francji, polskich lotników i marynarzy”
–– pierwsze słowa nadane na falach radiostacji Błyskawica.
Jako spikerzy pracowali: Zbigniew Jasiński, Jeremi Przybora, Stefan Sojecki, Zbigniew Świętochowski i Mieczysław Ubysz. Audycje w języku angielskim prowadzili: Jan Nowak-Jeziorański i pilot RAF-u John Ward.
Nadajnik powstał w Częstochowie w 1943 roku. Konstruktorem był członek Polskiego Związku Krótkofalowców Antoni Zębik ps. "Biegły". Radiostacja trafiła do Warszawy pod koniec 1943 roku i została ukryta w lokalu konspiracyjnym na Mokotowie. Po wybuchu powstania okazało się, że urządzenie wymaga osuszenia, zajęło to kilka dni.
Siedziba radiostacji był kilkukrotnie przenoszona:
- budynek Pocztowej Kasy Oszczędności, ul. Jasna 9;
- od 25 sierpnia kawiarnia „Adria”, ul. Moniuszki 10;od 4 września była ambasada ZSRR, ul. Poznańska 15;
- od połowy września budynek Biblioteki Publicznej, ul. Koszykowa 26.
4 października 1944 r. nadano ostatnią audycję, po jej emisji radiostację zniszczono. W Muzeum Powstania Warszawskiego znajduje się replika Błyskawicy.
