środa,
Bronisław Chajęcki
Bronisław Chajęcki urodził się 15 grudnia 1902 roku w Warszawie. Kiedy uczęszczał do gimnazjum wybuchła wojna polsko-bolszewicka. W lipcu 1920 roku przerwał naukę i wstąpił do wojska. Po zakończeniu walk powrócił do szkoły. Od 1917 roku działał w harcerstwie. Ukończył warszawskie Seminarium Nauczycielskie im. Stanisława Konarskiego. Pracował jako nauczyciel w szkołach w Otwocku i Grodzisku Mazowieckim. Kolejną pracą była funkcja kierownika ośrodka zdrowia i opieki społecznej na Pradze w Warszawie.
We wrześniu 1939 prezydent Stefan Starzyński powierzył mu funkcję swojego zastępcy na czele Komisariatu Cywilnego Obrony Pragi. Od października 1939 działał w konspiracji. W powstaniu warszawskim był dowódcą batalionu Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa w stopniu pułkownika. Po kapitulacji uciekł z transportu i przyłączył się do oddziału partyzanckiego Grupy Kampinos AK. W marcu 1945 roku wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, został dowódcą kompanii piechoty. We wrześniu 1946 w stopniu kapitana przeszedł do cywila. Pracował w Okręgowym Oddziale Przemysłowo-Rolnym Spółdzielni „Społem”, a później jako nauczyciel w Publicznej Szkole Metalowej w Pruszkowie.
11 listopada został aresztowany przez UB. Był dręczony podczas śledztwa. 30 maja 1952 został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w styczniu 1953 roku w więzieniu mokotowskim. Już w 1958 roku został zrehabilitowany. Dopiero w maju 2013 jego szczątki zostały odnalezione w Kwaterze „Na Łączce”.
