sobota,
Bohdan Wroński
Dziś przypada rocznica urodzin komandora Marynarki Wojennej, uczestnika drugiej wojny światowej, długoletniego dyrektora Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.
Bohdan Walerian Michał Wroński urodził się 24 września 1908 roku w Krakowie. Był uczniem gimnazjum matematyczno-przyrodniczym w Kraśniku. W 1927 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. Po pierwszym roku zrezygnował i zdał egzamin do Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w Toruniu, którą ukończył jako prymus w 1930 roku. Odbył szkolenie we Francji, w Morskiej Szkole Aplikacyjnej dla Podchorążych oraz w Szkole Aplikacyjnej Artylerii Morskiej.
Początkowo służył jako oficer flagowy dowódcy Floty komandora Józefa Unruga, później rozpoczął specjalizację w artylerii morskiej. W 1936 roku objął stanowisko pierwszego oficera artylerii ORP „Wicher”. Dwa lata później został kierownikiem Referatu Broni w Szefostwie Artylerii Służby Uzbrojenia Kierownictwa Marynarki Wojennej w Warszawie. Po wybuchu drugiej wojny światowej ewakuował się ze sztabem Kierownictwa Marynarki Wojennej do Pińska, a następnie dalej na wschód. Po agresji ZSRR na Polskę został zatrzymany przez Sowietów, jednak zdołał zbiec.
Dotarł do Francji. Jeszcze w 1939 roku został oddelegowany do Wielkiej Brytanii, gdzie odbył staż na brytyjskim niszczycielu HMS „Witch”, a następnie objął stanowisko kierownika Grupy Artylerzystów w Szkole Specjalistów Morskich. W lutym 1940 roku otrzymał przydział na stanowisko I oficera artylerii na niszczycielu ORP „Błyskawica”. Brał udział w kampanii norweskiej oraz w operacji pod Dunkierką. Za zasługi w bitwie pod Narvikiem otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Latem 1942 roku został zastępcą dowódcy „Błyskawicy”.
W 1943 roku odbył kurs taktyczny dla dowódców niszczycieli w zakresie zwalczania okrętów podwodnych oraz kurs wykorzystania sonaru do poszukiwania okrętów podwodnych. Wiosną tego roku przeszedł do służby w Kierownictwie Marynarki Wojennej. Jesienią 1944 roku objął stanowisko dowódcy niszczyciela ORP „Ślązak”. Wiosną 1945 roku przeszedł na stanowisko zastępcy dowódcy krążownika ORP „Conrad”.
Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji. Pracował jako kierownik Biura Historycznego Marynarki Wojennej, jako przedstawiciel Marynarki Wojennej w Instytucie Historycznym im. gen. Sikorskiego, dyrektor Instytutu Polskiego i Muzeum im. generała Sikorskiego w Londynie. Był członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari. Działał w Polskim Towarzystwie Naukowym na Obczyźnie oraz Polskim Towarzystwie Historycznym w Wielkiej Brytanii. W 1984 roku został ministrem spraw wojskowych w rządzie Kazimierza Sabbata. Przejawiał szeroką aktywność społeczną wśród Polonii brytyjskiej.
Pozostawił po sobie wiele publikacji. Już przed wojną artykuły jego autorstwa związane z artylerią morską ukazywały się w „Przeglądzie Morskim”. W Wielkiej Brytanii był dyrektorem Katolickiego Ośrodka Wydawniczego „Veritas”, redaktorem londyńskiej „Gazety Niedzielnej” oraz członkiem Rady Redakcyjnej Tek Historycznych. Napisał kilka książek, m.in. „Poza krajem – za Ojczyznę”, „Wspomnienia płyną jak okręty”. Historycy cenią jego prace wydane w ramach monumentalnego dzieła „Polskie Siły Zbrojne w II wojnie światowej”.
Bohdan Wroński zmarł 5 września 1985 roku w Londynie.
