środa,
Bitwa pod Zadwórzem
Mianem Orląt Lwowskich określa się młodych obrońców Lwowa, którzy brali udział w wojnie polsko-ukraińskiej (1918–1919) i polsko-bolszewickiej (1920).
W czasie wojny polsko-bolszewickiej 17 sierpnia 1920 roku rozegrała się bitwa pod Zadwórzem. Zadwórze to wieś położona 33 kilometry od Lwowa, obecnie na terenie Ukrainy. W śmiertelnej walce starły się oddział 330 Polaków i siły bolszewickiej Pierwszej Konnej Armii Siemiona Budionnego. Obrońcy mieli opóźnić marsz wojsk sowieckich na Lwów. Polacy nie mieli szans na zwycięstwo – bolszewików było 10 razy więcej. W walkach poległo 318 polskich żołnierzy. Bitwa pod Zadwórzem jest nazywana polskimi Termopilami.
W lipcu 1920 roku w Galicji sformowano oddział ochotniczy majora Romana Abrahama. Jego żołnierzami stali się głównie przedstawiciele młodzieży i inteligencji lwowskiej. W składzie oddziału był batalion kapitana Bolesława Zajączkowskiego. Na początku sierpnia ochotnicza jednostka brała udział w zwycięskich dla Polaków dramatycznych walkach pod Horodyszczem.
17 sierpnia oddział kapitana Bolesława Zajączkowskiego podczas patrolu w rejonie Zadwórza został z zaskoczenia ostrzelany z karabinów maszynowych. Polscy żołnierze próbowali podejść pod Zadwórze, wtedy dostali się pod ogień krzyżowy z broni maszynowej. Dowódca zdecydował o ataku na stację kolejową, gdzie chciał zorganizować obronę. Podczas ataku na Polaków uderzyła sowiecka kawaleria. Mimo wszystko stacja kolejowa została zdobyta. Opanowane zostały także pobliskie wzgórza, dało to lepsze warunki do prowadzenia obrony. Odparto sześć ataków kawalerii. Bolszewicy użyli ciężkiej artylerii. Orlęta Lwowskie były wspierane przez samoloty III dywizjonu lotniczego.
Wieczorem zaczęło brakować amunicji. Polscy żołnierze walczyli bagnetami i kolbami karabinów. Kapitan Zajączkowski zarządził odwrót 30 pozostałych przy życiu żołnierzy do pobliskiego lasu. Właściwie bezbronni Polacy zostali otoczeni przez Rosjan. Rozwścieczeni sowieccy żołnierze w brutalny sposób pozbawiali życia Polaków.
20 sierpnia na miejscu bitwy pojawili się polscy żołnierze i rodziny poległych. Znaleziono 318 zmasakrowanych i obrabowanych ciał. Rozpoznano jedynie 108 poległych.
