sobota,
Bitwa pod Czernicą
W dniach 24–25 czerwca 1920 roku polskie oddziały stoczyły bitwę z bolszewicką 21 Dywizją Strzelców.
W 1919 roku rozpoczęła się wojna polsko-bolszewicka. W maju 1920 roku bolszewickie wojska Michaiła Tuchaczewskiego ruszyły do ofensywy. Polacy zostali zepchnięci do odwrotu. 22 czerwca Nowogródzki Pułk Strzelców pod dowództwem podpułkownika Kazimierza Rybickiego obsadził pozycje w rejonie Czernicy Wielkiej. Naprzeciw stała bolszewicka 21. Dywizja Strzelców, wspierana artylerią 6. Dywizji Strzelców.
Bolszewicy uderzyli o północy z 23 na 24 czerwca. Wobec dużej przewagi liczebnej przeciwnika Polacy zostali zmuszeni do odwrotu. W tej fazie bitwy wszystkie polskie próby kontrataków kończyły się niepowodzeniem. Wieczorem Polacy otrzymali posiłki, jednak ich uderzenie nie przyniosło pożądanego efektu.
Następnego dnia polscy żołnierze kontynuowali natarcie. Walki były bardzo zacięte, dochodziło do starć na bagnety. Obie strony poniosły duże straty. Ostatecznie bolszewickie oddziały wycofały się z pola bitwy.
