niedziela,
Antoni Owsionka
Dziś mija rocznica urodzin żołnierza Legionów Polskich, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, majora Wojska Polskiego.
Antoni Owsionka urodził się 16 stycznia 1892 w Sanoku. W rodzinnym mieście ukończył C. K. Gimnazjum Męskie. Działał w Polskie Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Po wybuchu pierwszej wojny światowej dołączył do Legionów Polskich. W szeregach 2. Pułku Piechoty walczył m.in. bitwach pod Marmaros-Sziget, Nadwórną i Mołotkowem. Po tzw. kryzysie przysięgowym znalazł się w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po wymówieniu posłuszeństwa dowództwu austro-węgierskiemu przez Polaków i przerwaniu frontu pod Rarańczą został internowany przez Austriaków. Po ucieczce obozu internowania się ukrywał. Jesienią 1918 roku ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. W latach 1919–1920 był szefem łączności 4. Dywizji Piechoty. Wojnę polsko-bolszewicka zakończył w stopniu kapitana, a za zasługi wojenne otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari.
Po zakończeniu walk o granice Rzeczpospolitej pozostał w wojsku. Po ukończeniu studiów służył w sądach wojskowych. W latach 1928–1931 pracował w Departamencie Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych. Później był sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych. Jesienią 1934 roku przeszedł w stan spoczynku. Do wybuchu drugiej wojny światowej pracował jako dyrektor Departamentu Poczty w Ministerstwie Poczt i Telegrafów. Podczas powstania warszawskiego był członkiem Obywatelskiej Straży Bezpieczeństwa na terenie XXII Obwodu AK Żoliborz Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Zginął 4 sierpnia 1944 roku w Warszawie.
