środa,
Akcja Wiśnicz
Nowy Wiśnicz to miasto położone około 40 kilometrów na południowy wschód od Krakowa. Znajdował się tutaj klasztor karmelitów bosych, który w 1783 roku Austriacy zamienili na ciężkie więzienie. Po wybuchu drugiej wojny światowej Niemcy na krótko założyli w nim obóz jeniecki dla polskich żołnierzy. W grudniu 1939 roku powstał obóz pracy przymusowej. Po utworzeniu obozu KL Auschwitz, więzienie stało się przystankiem w drodze do obozu koncentracyjnego.
Na terenie więzienia na stałe mieszkała jego kilkunastoosobowa niemiecka załoga. Strażnikami było także kilkudziesięciu Polaków zamieszkałych w okolicznych miejscowościach, wśród nich Armia Krajowa miała kilku informatorów, dzięki którym można było przeprowadzić dokładne rozpoznanie. 24 lipca 1944 roku uzyskano informację o planowanym wywiezieniu osadzonych więźniów politycznych do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Zdecydowano się przeprowadzić akcję uwolnienia więźniów.
Przedsięwzięcie nie było łatwe, w pobliżu stacjonował zmotoryzowany oddział SS. Żołnierze AK musieli użyć podstępu do pokonania bramy i zachować absolutną ciszę ogniową. W nocy z 26 na 27 lipca 1944 roku 36 partyzantów z I Batalionu 12 Pułku Piechoty Armii Krajowej przystąpiło do akcji.
Więzienie zostało całkowicie opanowane. Uwolniono 128 więźniów politycznych. Rozlokowano ich w okolicznych placówkach AK. Część więźniów wstąpiła w szeregi Armii Krajowej. Podczas akcji nie nikt zginął, z więziennego magazynu wyniesiono dużą ilość uzbrojenia.
