poniedziałek,
Akcja Braun
13 grudnia 1943 roku żołnierze polskiego podziemia przeprowadzili udaną akcję skierowaną przeciw Emilowi Braunowi. Podczas okupacji hitlerowskiej był on kierownikiem miejskiego urzędu mieszkaniowego odpowiedzialnym za plany masowego wysiedlenia mieszkańców Warszawy, a w związku z tym za organizowanie tzw. łapanek i wyrzucanie Polaków z mieszkań. Niemiecki tzw. plan Pabsta przewidywał zburzenie większej części Warszawy i zamienienie jej w prowincjonalne miasto.
Wyrok w sprawie Brauna wydał wydział sądowy Kierownictwa Walki Cywilnej. Do likwidacji gorliwego hitlerowca wyznaczono oddział dywersji bojowej Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej „Agat”. Dowódca wyznaczonego oddziału, kapitan Adam Borys „Pług”, wykonanie zadania powierzył żołnierzom z drugiego plutonu.
13 grudnia 1943 roku około godziny 8:00 grupa uderzeniowa zajęła stanowiska na ulicy Daniłowiczowskiej w Warszawie. Rejon ten był niebezpieczny, znajdował się tu areszt Kripo oraz liczne urzędy władz okupacyjnych. Kilkanaście minut później pojawił się samochód przewożący niemieckiego urzędnika do pracy. Kiedy pojazd zatrzymał się przed siedzibą Miejskiego Urzędu Kwaterunkowego (Wohnungsamt). Żołnierze AK zaatakowali. Braun i drugi wysiadający z samochodu pasażer otworzyli ogień. Podczas wymiany strzałów obaj Niemcy zostali zlikwidowani.
Okazało się, że drugim zastrzelonym Niemcem był Friedrich Pabst, architekt odpowiedzialny za plan zmienienia Warszawy w prowincjonalne miasto.
