poniedziałek,
7 Eskadra Myśliwska
7 listopada 1918 roku na lotnisku rakowickim w Krakowie utworzono eskadrę lotniczą.
Do sformowania jednostki wykorzystano ochotników i samoloty pozostawione przez Austriaków. Zasoby były bardzo skromne. Pierwszym dowódcą formacji został kapitan obserwator Karol Stelmach. Jednostka otrzymała nazwę III Eskadra Lotnicza Bojowa.
Pod koniec listopada eskadrę odesłano do Lwowa. Weszła w skład Lwowskiej Grupy Lotniczej kapitana Bastyra stacjonującej na lotnisku Lewandówka pod Lwowem. Piloci eskadry latali na samolotach rozpoznawczo-bombowych różnych typów. Wielokrotnie atakami z powietrza wspierali polskich żołnierzy w walkach z otaczającymi Lwów Ukraińcami.
W grudniu wprowadzono standaryzowaną numerację eskadr w lotnictwie polskim. II Eskadrę Lotniczą Bojową przemianowano na 7 Eskadrę Lotniczą. Od stycznia 1919 roku nowym dowódcą eskadry został porucznik Jerzy Borejsza. W kwietniu stanowisko to objął porucznik Stefan Stec. W tym okresie jednostka wciąż wykonywała loty bojowe w okolicach Lwowa. 29 kwietnia porucznik Stec uszkodził ukraiński myśliwiec Nieuport 17. W maju piloci eskadry wspierali polską ofensywę w Galicji Wschodniej.
Latem jednostka otrzymała 12 nowych myśliwców Albatros D.III i stała się pierwszą polską eskadrę myśliwską. Do końca września piloci eskadry mieli na koncie łącznie 197 lotów bojowych. Jesienią 1919 roku na podlwowskie lotnisko na Lewandówce przybyło ośmiu amerykańskich pilotów. Byli to ochotnicy zwerbowani przez Meriana C. Coopera i Cedrica Fauntleroya. Amerykanie trafili do polskiej armii dzięki samowolnej inicjatywie generała Tadeusza Rozwadowskiego. W kolejnych tygodniach sukcesywnie napływali kolejni amerykańscy ochotnicy. W historii eskadry służyło w niej 21 Amerykanów.
W listopadzie dowództwo eskadry przejął Cedric Fauntleroy. Elliot Chess zaprojektował godło jednostki malowane na wszystkich samolotach. Była to czerwona krakowska rogatywka z dwoma kosami na tle amerykańskiej flagi. Odznaka ta była w użyciu kolejnych polskich jednostek lotniczych, m.in. Dywizjonu 303, do chwili obecnej.
Z końcem 1919 roku jednostka otrzymała nazwę 7. Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki. Piloci formacji wzięli udział w wyprawie kijowskiej. 10 maja 1920 roku kapitan Crawford zatopił statek bolszewicki na Dnieprze. 25 maja kapitan Crawford zlokalizował zbliżającą się w rejon walk Armię Konnej Budionnego. Z oddziałami Budionnego eskadra walczyła do końca wojny polsko-bolszewickiej. W 1920 roku piloci eskadry wykonali 462 loty bojowe.
Po zakończeniu wojny z bolszewikami eskadra weszła w skład III Dywizjonu Myśliwskiego 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. Na bazie jednostki powstała 111 Eskadra Myśliwska, której piloci dzielnie bronili polskiej stolicy we wrześniu 1939 roku.
