czwartek,
Pomnik Cichociemnych w Warszawie
Pomnik odsłonięty 7 października 2013 roku upamiętnia bohaterstwo 316 cichociemnych – elitarnej grupy żołnierzy II wojny światowej. Pomnik powstał z inicjatywy generała brygady Stefana Bałuka ps. „Starba” – jednego z 89 cichociemnych, którzy brali udział w powstaniu warszawskim. Inicjatywę wspierali Muzeum Powstania Warszawskiego, Jednostka Wojskowa GROM im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej oraz Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Autorem pomnika był rzeźbiarz Marek Moderau.
Monument znajduje się na ulicy Matejki w Warszawie w pobliżu Sejmu i Pomnika Polskiego Państwa Podziemnego. Na bloku z czarnego granitu znajdują się imiona, nazwiska i pseudonimy cichociemnych.
„Pamięci cichociemnych, 316 spadochroniarzy żołnierzy Armii Krajowej, którzy swoje życie i losy poświęcili Tobie ojczyzno”
–– napis na pomniku.
Cichociemnymi określano żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych, którzy zostali przeszkoleni do zadań specjalnych w Wielkiej Brytanii i następnie zrzuceni ze spadochronem nad okupowaną Polską. Pochodzenie nazwy „cichociemni” opisał Władysław Stasiak w swojej książce „W locie szumią spadochrony”.
„Po zakończeniu odprawy z dowódcą spotkaliśmy się wreszcie z kolegami. Koledzy niemal rzucili się na nas z pytaniami [...] A my zobowiązani tajemnicą odpowiadaliśmy twardo, że mamy zakaz mówienia czegokolwiek o kursie i sprawach z nim związanych. Na drugi dzień przyszedł do mnie por. Józef Wija – znany w brygadzie dowcipniś i złośliwiec. [...] Zaczął mnie męczyć pytaniami. Odpowiedziałem mu, że przecież dobrze wie, że mamy siedzieć cicho [...] On, złośliwie, rysując palcem kółko na czole, powiedział: »ty ciemniaku, nawet mnie nie ufasz? Taki jesteś cicho-ciemniak!«. Z biegiem czasu wszystkich uczestników szkolenia zaczęto nazywać cicho-ciemnymi”
