poniedziałek,
Debiut Henryka Sienkiewicza
Pierwszy polski laureat literackiej Nagrody Nobla jest znany powszechnie przede wszystkim jako autor powieści. Nie każdy wie, że jego pierwszy wydany drukiem tekst to recenzja teatralna z występu Wincentego Rapackiego, która ukazała się 18 kwietnia 1869 roku na łamach „Przeglądu Tygodniowego”.
Pierwsze próby literackie Henryka Sienkiewicza nie były udane. W latach 1865-1866 z pięciu rozpoczętych powieści ukończył jedną, zatytułowaną „Ofiara”. W historii literatury przetrwał tylko jej tytuł, ponieważ autor nie był zadowolony ze swojego dzieła i spalił rękopis. W 1867 roku próbował opublikować wierszowany utwór „Sielanka młodości”. Niestety nie spotkał się on z uznaniem redakcji „Przeglądu Tygodniowego” i został odrzucony. Pierwsza wydana powieść Sienkiewicza to „Na marne”, która ukazała się w 1872 roku.
W 1869 roku Sienkiewicz zadebiutował jako dziennikarz w „Przeglądzie Tygodniowym”. W tym okresie współpracował także z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, który zamieścił rozprawkę historyczno-literacką o Mikołaju Sępie Szarzyńskim. W konserwatywnej „Gazecie Polskiej” ukazywały się jego felietony w cyklach „Bez tytułu” oraz „Chwila obecna”. W dwutygodniku „Niwa” od 1874 roku prowadził dział literacki.
Henryk Sienkiewicz współpracował z wydawnictwami prasowymi np. jako korespondent, redaktor naczelny czy publicysta także w późniejszym okresie życia. Związki te dotyczyły także jego powieści, w XIX roku dość częstą praktyką było, że dzieła literackie debiutowały w formie odcinków ukazujących się w gazetach, podobnie było w przypadku polskiego noblisty.
Pierwsza publikacja Henryka Sienkiewicza:
