poniedziałek,
Zdzisław Winiarski
Dziś mija rocznica urodzin sierżanta Straży Granicznej II RP, porucznika piechoty Wojska Polskiego, cichociemnego, powstańca warszawskiego.
Zdzisław Antoni Winiarski urodził się 4 maja 1916 roku w Rudnikach na Kresach Wschodnich. Ukończył Szkołę Handlową w Stanisławowie. W ramach służby wojskowej trafił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty we Lwowie. Po jej ukończeniu pracował jako zastępca dowódcy komisariatu Straży Granicznej w Śniatyniu. Działał w Związku Strzeleckim oraz Związku Szlachty Zagrodowej.
Po agresji ZSRR na Polskę razem z załogą swojej placówki granicznej przeszedł do Rumunii. Po ucieczce z obozu internowania przedostał się do Francji. Podczas kampanii francuskiej walczył na linii Kanału Marna–Ren w szeregach 3. Pułku Grenadierów Śląskich. Dostał się do niewoli niemieckiej. Po ucieczce z obozu jenieckiego jesienią 1941 roku dotarł do Wielkiej Brytanii.
Służył w 1. Batalionie Strzelców Podhalańskich 1. Brygady Strzelców. Zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. 23 września 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. Na wylot do kraju oczekiwał w Głównej Bazie Przerzutowej w Brindisi we Włoszech.
W nocy z 19 na 20 maja 1944 roku w okolicach miejscowości Opatkowice żołnierze Armii Krajowej z placówki odbiorczej nr 2. Góra Puławska - „Jaśmin 302” odebrali zrzut ekipy skoczków cichociemnych oraz materiału wojennego. Samolot Liberator opuściło sześciu skoczków spadochronowych, porucznik Rudolf Dziadosz „Zasaniec”, kapitan Ludwik Fortuna „Siła”, starszy sierżant Aleksander Lewandowski „Wiechlina”, kapitan Jan Serafin „Czerchawa”, podporucznik Zdzisław Winiarski „Przemytnik” oraz kurier Delegatury Rządu na Kraj Franciszek Klima „Witoski”. Na skutek nierozwinięcia się spadochronu śmiercią spadochroniarza zginął kapitan Jan Serafin.
Po standardowej aklimatyzacji do życia w warunkach okupacji otrzymał przydział do Kedywu Okręgu Białystok AK, jednak na miejscu nie zdołał nawiązać kontaktu i wrócił do Warszawy. Wkrótce wybuchło powstania warszawskie. Walczył kolejno w oddziale NSZ Jana Jaroszka „Proboszcza”, batalionie „Kiliński”, batalionie szturmowym „Rum”. Po kapitulacji powstania do końca wojny przebywał w niemieckich obozach jenieckich. Po wojnie pozostał na emigracji. Zmarł 1 września 1979 roku.
