piątek,
Witold Uklański
Dziś mija rocznica urodzin majora kawalerii Wojska Polskiego, więźnia sowieckich łagrów, cichociemnego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Witold Edward Uklański urodził się 13 marca 1893 roku w Gołonogu, obecnej dzielnicy Dąbrowy Górniczej. Był uczniem gimnazjum filologicznego w Kielcach. W 1913 roku zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. Naukę przerwał wybuch pierwszej wojny światowej. Służył w armii carskiej, za męstwo odznaczono go Krzyżem Zasługi Wojskowego Orderu Świętego Jerzego. W 1917 roku wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji. Trafił do kawalerii. Od 11 listopada 1918 roku był żołnierzem Wojska Polskiego. Podczas walk o granice Rzeczypospolitej był trzykrotnie ranny. W okresie dwudziestolecia międzywojennego był zawodowym żołnierzem. W 1934 roku przeszedł w stan spoczynku.
W kampanii wrześniowej był żołnierzem Wileńskiej Brygady Kawalerii. 20 września przekroczył granicę polsko-litewską. Został internowany. Po wkroczeniu Sowietów na Litwę trafił do obozu w Kozielsku, skąd został zesłany na Syberię. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa. W 1942 roku zgłosił się do służby w kraju. Po odbyciu przeszkolenia został skierowany do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech.
W nocy z 26 na 27 grudnia 1944 roku odbył się ostatni zrzut cichociemnych. W operacji lotniczej „Staszek 2” wzięło udział sześciu skoczków, razem ze Witoldem Uklańskim skakali podporucznik Bronisław Czepczak „Zwijak 2”, podporucznik Jan Matysko „Oskard”, kapitan Jan Parczewski „Kraska”, major Zdzisław Sroczyński „Kompresor” oraz kapitan Stanisław Dmowski „Podlasiak”. Byli to głównie oficerowie łączności, a ich zadaniem było przygotowanie działalności konspiracyjnej po wkroczeniu Sowietów. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Wilga 311” usytuowana w obszarze Beskidu Sądeckiego i Gorców koło wsi Szczawa.
Po skoku otrzymał przydział do Komendy Okręgu Kraków Armii Krajowej. Po rozwiązaniu AK kontynuował działalność konspiracyjną. Latem 1945 roku opuścił kraj. W listopadzie tego samego roku powrócił do Polski. Po kilku dniach został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Został oskarżony o przynależność do Armii Krajowej i pracę w charakterze emisariusza Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Komunistyczny sąd skazał go na karę śmierci. Wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie. Witold Uklański został zamordowany w więzieniu we Wronkach 3 maja 1954 roku.
