wtorek, 2020-04-14

Typy komputerów

Istnieje wiele sposobów klasyfikacji komputerów oraz mnóstwo typów urządzeń. Zaprezentowano rozwiązania najczęściej przedstawiane w literaturze fachowej.

Typ obudowy

Desktop – płaski typ obudowy umożliwiający postawienie na niej komputera.
Mini tower – obudowa umożliwia montaż dwóch małych (np. napęd dyskietek) i dwóch dużych (napęd CD-ROM) napędów.
Midi tower – najpopularniejsza obudowa, możliwy montaż dwóch małych i 3-4 dużych napędów.
Big tower – stosowana raczej w serwerach, największa spośród obudów typu tower.
Zgodne ze standardem rack – możliwość montowania w szafie rack stosowanych głównie w serwerowniach, zoptymalizowane pod względem miejsca i bardzo płaskie.
Serwer kasetowy (blade server) – rozwiązanie sprzętowo-programowe polegające na umieszczeniu wielu serwerów w jednej obudowie.

Terminy mini tower, midi tower, big tower są dość subiektywne i różnie stosowane przez różnych producentów. Obudowy można dodatkowo podzielić według architektury, np. AT, ATX, NLX, Mini-PC.

Rozmiar

Mikrokomputery

Jest to najpowszechniejszy rodzaj komputera od końca dwudziestego wieku, a jego nazwa pochodzi od pojedynczych chipów mikroprocesorów.

Komputer stacjonarny – najczęściej jest umiejscowiony na stałe przy lub na biurku, typowo składa się z m.in. jednostki systemowej (centralnej) i monitora, choć mogą być one zintegrowane.
Komputer samochodowy – montowany w samochodzie, służy do rozrywki, nawigacji itd.
Konsola – wyspecjalizowana maszyna do gier.

Urządzenia mobilne:

Laptopy, notebooki.
Tablety.
Smartfony, smartbooki, palmtopy.
Programowalne kalkulatory.
Przenośne konsole.

Minikomputery

Minikomputer to komputer obsługujący wielu użytkowników, który pod względem mocy obliczeniowej znajduje się pomiędzy najmniejszymi maszynami typu mainframe a największymi systemami pojedynczego użytkownika (mikrokomputery). Termin „minikomputer” powstał w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku i jest obecnie rzadko stosowany, został zastąpiony przez określenie „komputer klasy średniej” (midrange computer). Przykładem takiej jednostki jest PDP-11 firmy Digital Equipment Corporation.

Mainframe

Jest to komputer używany przez duże organizacje do obsługi krytycznych aplikacji i masowego przetwarzania danych. Ich rozmiary i moc obliczeniowa są większe niż w przypadku minikomputerów. W Polsce takie maszyny były kiedyś nazywane jako „komputery głównego szeregu”. Termin „mainframe” pochodzi od wczesnych maszyn tego typu. Systemy obliczeniowe składały się z wielu oddzielnych szaf, a główna jednostka obliczeniowa była określana jako main frame.

Superkomputery

Superkomputery wykonują intensywne obliczenia numeryczne takie jak np. symulacje jądrowe, złożone obliczenia naukowe. Ta klasa komputerów przoduje pod względem szybkości obliczeń i zdolności przetwarzania. Ich szybkość przetwarzania mierzona jest w zmiennoprzecinkowych operacjach na sekundę lub specjalne jednostce o nazwie FLOPS.

Czytaj więcej:

Funkcje

Serwer

Komputer, który udostępnia usługi lub zasoby, np. serwer baz danych, serwer WWW, serwer plików itd. Serwerem może być także maszyna o niewielkiej mocy obliczeniowej, istotna jest funkcja, którą sprawuje jednostka.

Stacja robocza

Pod pewnymi względami, pojęcie to pokrywa się z terminem komputer osobisty. Stacja robocza jest przeznaczona do bezpośredniej pracy jednego użytkownika. Tradycyjnie stacja robocza to wysokiej klasy maszyna o wyższej wydajności niż komputer osobisty, np. przeznaczona do przetwarzania najwyższej jakości grafiki komputerowej, tworzenia komercyjnych animacji i filmów. Dawniej w takich komputerach stosowano najlepsze dostępne technologie, jednak obecnie często zastępuje się je standardowymi elementami w celu obniżenia ceny.

Systemy wbudowane

Komputery tej klasy są częścią maszyny lub urządzenia a najczęściej ich oprogramowanie przeznaczone jest wyłącznie do obsługi danej jednostki. Przykładem tej klasy są mikrokontrolery powszechnie wykorzystywane m.in. w sprzęcie AGD i RTV. Procesory i inne elementy układu w systemach wbudowanych najczęściej są dostosowane tylko do wymagań określonego programu, co powoduje, że są mniej wydajne i tańsze niż w przypadku jednostek montowanych w tradycyjnych komputerach.