niedziela,
Stanisław Prauss
Stanisław Paweł Prauss urodził się 28 listopada 1903 roku w Warszawie. W 1928 roku na Politechnice Warszawskiej uzyskał tytuł inżyniera mechanika. Swój pierwszy projekt samolotu opracował jeszcze w czasie studiów podczas zajęć w Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej. Sekcja Lotnicza była prawdziwą kuźnią polskich konstruktorów z okresu dwudziestolecia międzywojennego, wywodzili się z niej m.in. Antoni Kocjan oraz twórcy zespołu RWD Stanisław Rogalski, Stanisław Wigura i Jerzy Drzewiecki.
Po ukończeniu studiów został asystentem w Katedrze Budowy Płatowców i Mechaniki Lotu, a następnie podjął pracę w biurze konstrukcyjnym Państwowych Zakładów Lotniczych (PZL). Uczestniczył w pracach nad myśliwcem PZL P.1 kierowanych przez inżyniera Zygmunta Puławskiego. W ramach konkursu na samolot pasażerski dla PLL „LOT” opracował pięciomiejscowy samolot pasażerski PZL.16.
Na początku lat trzydziestych Departament Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych zgłosił zapotrzebowanie na samolot rozpoznawczo-bombowy. Wojsko zleciło wykonanie tego zadania zakładom PZL. Jesienią 1939 roku pod kierunkiem inżyniera Stanisława Praussa rozpoczęły się prace nad samolotem PZL.23 Karaś. Było to rozwinięcie jego wcześniejszej konstrukcji, maszyny PZL.13. Efekt prac spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem i Karaś trafił do seryjnej produkcji. PZL.23 wzbudził zainteresowanie odbiorców zagranicznych, kilkadziesiąt sztuk zamówiła Bułgaria. W chwili wybuchu drugiej wojny światowej w lotnictwie polskim służyło 120 samolotów PZL.23B i był to podstawowy samolot tego typu używany przez Polaków podczas kampanii wrześniowej.
Następcą PZL.23 miał być PZL.46 Sum. Zespołem konstruktorów ponownie kierował Stanisław Prauss. Była to kolejna udana konstrukcja polskiego inżyniera, jednak z uwagi na wybuch wojny nie uruchomiono seryjnej produkcji. Na początku 1939 roku zespół inżyniera Praussa rozpoczął prace nad samolotem szturmowym PZL Łosoś. W chwili wybuchu wojny trwało opracowywanie projektu wstępnego.
We wrześniu 1939 roku Stanisław Prauss ewakuował się do Rumunii, a następnie przedostał się do Francji. W 1940 roku znalazł się w Wielkiej Brytanii i rozpoczął pracę w wytwórni lotniczej Westland. Opracował nowe owiewki podwozia i hamulce aerodynamiczne dla samolotu rozpoznawczego Westland Lysander. Był członkiem zespołu pracującego nad projektem myśliwca Westland P.12 „Lysander Delanne”. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji i podjął pracę jako wykładowca budowy płatowców w Polish Universitety College w Londynie. W 1946 roku zatrudnił się w zakładach lotniczych de Havilland. Uczestniczył w pracach nad konstrukcjami samolotów pasażerskich takich jak DH Comet, Hawker Siddeley Trident, A-300. Zmarł 12 listopada 1997 roku w Londynie.
