Przeglądasz zaktualizowaną wersję artykułu.
niedziela,
Slax
16 października 2002 roku zadebiutowała linuksowa dystrybucja SLAX.
System SLAX opracował Czech Tomáš Matějíčk na podstawie jednej z najstarszych dystrybucji Linuksa, Slackware. Jest to dystrybucja LiveCD, co oznacza, że system można uruchomić w pamięci RAM, korzystając z płyty CD lub napędu Pendrive, bez potrzeby instalacji. Edycje systemu sprzed wydania SLAX 3 nazywane były jako „Slackware-Live”. Najnowszą edycją jest Slax to 15.0 wydany 3 sierpnia 2022 roku.
Z założenia SLAX jest systemem łatwym do dostosowania go do potrzeb użytkownika, budowa modułowa sprawia, że łatwo dodawać i usuwać elementy dystrybucji. W Internecie zamieszczono repozytorium dodatkowych modułów, które można wykorzystać w razie potrzeby. W edycji SLAX 9 autor dodał do systemu obsługę pakietów opartych Debianie oraz zestaw narzędzi APT do automatycznej instalacji, aktualizacji, konfiguracji i usuwania pakietów.
Ostatnią wersją systemu posiadającą kilka odmian było wydanie 5.1.8.1. Były to:
- Standard Edition – wersja standardowa z KDE oraz Fluxboksem, a także typowymi programami (pakiet biurowy KOffice, Mozilla Firefox, KMail).
- KillBill Edition – wersja standardowa rozszerzona o narzędzia pozwalające na uruchamianie aplikacji z MS Windows (m.in. Wine) oraz DOSBox i QEMU.
- Popcorn Edition – wersja minimalistyczna wzbogacona o kodeki multimedialne, Xfce, Fluxbox, Mozilla Firefox, beep-XMMS, Gaim, AbiWord, mieści się na pendrivie 128 MB.
- Server Edition – wersja z przeznaczeniem dla serwerów, zawierająca usługi: DNS, DHCP, SAMBA, HTTP, FTP, MySQL, SMTP, POP3, IMAP i SSH.
- Frodo Edition – wersja „ascetyczna” zawierająca jedynie środowisko tekstowe.
Aktualnie rozwijane są dwie gałęzie projektu, SLAX 11.4.x oparty jest na Debianie, podstawą systemu SLAX 15.0 jest Slackware 15.
