sobota,
Pomnik Bitwy o Monte Cassino
30 maja 1999 roku w Warszawie odsłonięto Pomnik Bitwy o Monte Cassino.
„Przechodniu powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni w jej służbie”
–– napis na cmentarzu żołnierzy polskich na Monte Cassino.
Podczas rządów komunistów w Polsce uczczenie pamięci bohaterów spod Monte Cassino w sposób oficjalny nie było możliwe. Po przemianach ustrojowych w naszym kraju zaczęły się pojawiać obiekty upamiętniające bojowników o wolność Polski na wszystkich frontach. Między innymi powstała inicjatywa Pomnika Bitwy o Monte Cassino w Warszawie. Batalia ta zajmuje szczególne miejsce w naszej pamięci, żołnierze generała Andersa wykazali się niespotykanym poświęceniem i ofiarnością.
Budową monumentu zajmował się Społeczny Komitet Budowy Pomnika Bitwy o Monte Cassino w Warszawie. Pod koniec 1994 roku zapadła decyzja o lokalizacji tego obiektu na skraju Ogrodu Krasińskich, pomiędzy ulicami Bohaterów Getta a Andersa, na tyłach Państwowego Muzeum Archeologicznego. Ogólnopolski projekt na projekt pomnika i zagospodarowanie placu ogłoszony przez Stowarzyszenie Architektów Polskich wygrała praca, którą wykonali rzeźbiarz Kazimierz Gustaw Zemła oraz architekt Wojciech Zabłocki.
Uroczyste odsłonięcie Pomnika Bitwy o Monte Cassino nastąpiło 30 maja 1999 roku, a jego uczestnikami byli wdowa po generale Władysławie Andersie – Irena Anders oraz przedstawiciele najwyższych władz państwowych, a także weterani. Ceremonii asystowała Kompania Reprezentacyjna Wojska Polskiego. Monument wykonano z żelbetu pokrytego białym marmurem Bianco Carrara, jego masa wynosi 220 ton. Pomnik to rzeźba przedstawiająca uskrzydloną kolumnę o wysokości ponad ośmiu metrów nosząca ślady walki i okaleczeń. Forma ta nawiązuje do bezgłowej bogini zwycięstwa Nike. Na podstawie pomnika widać wzgórze przykryte całunem oraz postać Matki Boskiej i porozrzucane hełmy. Na cokole z dołączonym Krzyżem Monte Cassino pod całunem umieszczono urnę z prochami bohaterów.
„W jednym szeregu spotkali się żołnierze września 1939, kampanii norweskiej i francuskiej 1940, więźniowie sowieckich łagrów, obrońcy Tobruku”
–– Zbigniew Wawer, w książce „Monte Cassino 1944”.
