sobota,
Pierwszy Marszałek Polski
19 marca 1920 roku Józef Piłsudski w dniu swoich imienin przyjął unikatowy stopień Pierwszego Marszałka Polski. Kilka godzin później wydał krótki dekret w tej sprawie: „Stopień Pierwszego Marszałka Polski przyjmuję i zatwierdzam”.
W chwili odzyskania niepodległości przez Polskę Piłsudski posiadał stopień brygadiera. W polskiej hierarchii wojskowej nie ma takiego stopnia. Pośród oficerów odrodzonego kraju byli dowódcy o wyższej szarży. Piłsudski nigdy nie odbył służby zasadniczej i nie uczył się w szkole wojskowej. Mundur Związku Strzeleckiego założył po czterdziestce, a wojennego rzemiosła uczył się na frontach pierwszej wojny światowej.
Latem 1919 roku minister spraw wojskowych generał Józef Leśniewski w imieniu wojska poprosił Sejm o przyznanie Piłsudskiemu stopnia Pierwszego Marszałka Polski. Zdominowany przez prawicę Sejm odrzucił prośbę. Padły także argumenty, że ten stopień bardziej należy się generałowi Józefowi Hallerowi.
Wojskowi postanowili załatwić tę sprawę inaczej. W 1919 roku na mocy ustawy o ustalaniu starszeństwa i nadawaniu stopni oficerskich w Wojsku Polskim powołano Ogólną Komisję Weryfikacyjną. Na pierwszym posiedzeniu Komisji 26 lutego 1920 roku postanowiono, że stopień Marszałka zostanie jednak przyznany. W dniu imienin Komendanta przedstawiciele Ogólnej Komisji Weryfikacyjnej pojawili się u Piłsudskiego z prośbą o przyjęcie nominacji. Prośba została przyjęta, a Piłsudski jako Naczelny Wódz zatwierdził awans.
Oficjalne uroczystości odbyły się dopiero kilka miesięcy później. 15 listopada 1920 roku na Placu Zamkowym w Warszawie Pierwszy Marszałek Polski odebrał buławę – symbol władzy i bezwzględnego posłuchu. Buława została poświęcona w czasie mszy polowej. Wykonawcą buławy był profesor Mieczysław Kotarbiński z Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Wykonał ją ze srebra i złota, za wzór posłużyły buławy hetmańskie z czasów I Rzeczypospolitej.
