piątek,
Pamiętamy: 1 sierpnia
Jutro przypada 76 rocznica wybuchu powstania warszawskiego. Co roku 1 sierpnia, o godzinie 17:00, Polacy składają hołd bohaterom tragicznych wydarzeń z 1944 roku.
„Bądźcie dumni z naszego Powstania, nie słuchajcie tych, którzy próbują pomniejszyć jego znaczenie”
–– generał Janusz Brochwicz-Lewiński, pseudonim Gryf.
1 sierpnia 1944 roku żołnierze AK zaatakowali wiele niemieckich obiektów we wszystkich warszawskich dzielnicach. Polskie siły liczyły około czterdziestu tysięcy ludzi. Byli oni słabo uzbrojeni, do ich dyspozycji pozostawało 1700 pistoletów, 1000 karabinów, 300 pistoletów maszynowych, 60 ręcznych karabinów maszynowych, 7 ciężkich karabinów maszynowych oraz 25 tysięcy granatów. Największe zdobycze Polacy odnotowali w Śródmieściu, na Starym Mieście oraz we wschodniej części Woli. Już pierwszej nocy zbudowano sieć barykad. Mimo niekorzystnego położenia, wśród mieszkańców stolicy zapanował ogromny entuzjazm.
„Bezczynność AK na terenach zajmowanych przez armię sowiecką byłaby szkodliwa, gdyż nie byłoby wtedy przeszkody, aby upozorować wolę narodu polskiego stworzenia 17 republiki sowieckiej”
–– generał Tadeusz Komorowski, komendant główny AK.
Celem powstania było wyzwolenie Warszawy i rozpoczęcie jawnej działalności legalnych władz państwowych przed wkroczeniem Sowietów. Planowano, że walki w polskiej stolicy będą trwały nie więcej niż tydzień, jednak Armia Czerwona wstrzymała ofensywę i słabo uzbrojeni powstańcy zmagali się z Niemcami przez 63 dni. Była to jedna z największych i najbardziej zaciętych bitew miejskich drugiej wojny światowej. Historycy przyjmują, że straty ludności cywilnej wyniosły od 150 tysięcy do 200 tysięcy zabitych. W walkach poległo prawie 16 tysięcy polskich żołnierzy.
