wtorek,
Jerzy Orzechowski
Dziś mija rocznica urodzin podpułkownika pilota Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Jerzy Orzechowski herbu Oksza urodził się 12 maja 1905 roku. Jako siedemnastolatek wstąpił do Korpusu Kadetów we Lwowie. Później uczył się w Oficerskiej Szkole Lotnictwa w Grudziądzu. W 1927 roku szkołę przeniesiono do Dęblina. Znalazł się wśród podchorążych objętych pierwszą promocją oficerską w historii dęblińskiej Oficerskiej Szkoły Lotnictwa. Początkowo służył jako obserwator, w 1930 roku ukończył kurs pilotażu i przeszedł do jednostek lotnictwa myśliwskiego. W 1936 roku otrzymał awans do stopnia kapitana. W 1938 roku skierowano go do Wyższej Szkoły Lotniczej.
Podczas kampanii wrześniowej nie latał bojowo. Po agresji ZSRR na Polskę zgodnie z rozkazem dowództwa ewakuował się do Rumunii. Ostatecznie zdołał przedostać się do Francji. W czerwcu 1940 roku został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Po przejściu szkolenia na sprzęcie brytyjskim otrzymał przydział do polskiego 303. Dywizjonu Myśliwskiego im. Tadeusza Kościuszki. Jeszcze jesienią 1940 roku odbył kolejne szkolenie i po krótkiej służbie w jednostkach brytyjskich objął dowództwo 306. Dywizjonu Myśliwskiego „Toruńskiego”, a następnie 308. Dywizjonu Myśliwskiego „Krakowskiego”.
Po odbyciu tury lotów bojowych, w 1941 roku skierowano go do służby naziemnej. W 1942 roku odbył kurs lotów nocnych, po jego ukończeniu trafił na stanowisko dowódcy eskadry 23. Dywizjonu Nocnych Myśliwców RAF na Malcie. Wiosną 1943 roku objął dowództwo polskiego 307. Dywizjonu Myśliwskiego Nocnego „Lwowskich Puchaczy”. Jesienią tego roku uzyskał jedno prawdopodobne zestrzelenie wrogiego myśliwca. W listopadzie oddelegowano go do Wyższej Szkoły Lotniczej. Po jej ukończeniu służył jako oficer sztabowy. W 1945 roku przez kilka miesięcy był attaché lotniczym RP w Paryżu.
Po demobilizacji postanowił pozostać na emigracji. Zamieszkał w Kanadzie. Zmarł 14 stycznia 1988 roku.
