Przeglądasz zaktualizowaną wersję artykułu.
piątek,
Damn Small Linux
DSL został opracowany przez Johna Andrewsa. Początkowo był to jedynie eksperyment, który miał dać odpowiedź na pytanie, czy w 50 MB można zmieścić pełnoprawną dystrybucję Linuksa. 50 MB można zapisać na płycie CD o wielkości i kształcie wizytówki. Pierwsza wersja DSL zbudowana na podstawie zmodyfikowanej wersji systemu Knoppix o nazwie Model-K ujrzała światło dzienne 13 kwietnia 2005 roku. Ważną rolę w jej rozwoju odegrał Robert Shingledecker, który był twórcą takich narzędzi jak menedżer pakietów MyDSL i DSL Control Panel.
DSL może być uruchamiany jedynie na platformie x86. Minimalne wymagania sprzętowe do uruchomienia systemu to procesor 386 i 8 MB pamięci RAM, jednak praca w środowisku graficznym wymaga już procesora 486 i 16 MB RAM. Oczywiście lepsze parametry sprzętu pozwalają na bardziej komfortową pracę. W podstawowej wersji dystrybucji (50 MB) zawarto m.in. edytory tekstu, arkusz kalkulacyjny, edytor grafiki rastrowej, przeglądarkę obrazów, komunikatory, obsługę wydruku, przeglądarkę internetową. Po instalacji DSL na dysku twardym można skorzystać z repozytoriów Debiana, co daje dostęp do tysięcy programów. Obok „podstawowej” powstało kilka dodatkowych wersji dystrybucji, np. DSL-N o większych wymaganiach.
18 listopada 2008 roku wydano wersję DSL oznaczoną jako „4.4.10”. Obecnie projekt nie jest rozwijany.
