poniedziałek,
Bronisław Czepczak
Dziś przypada rocznica śmierci żołnierza Armii Andersa, oficera Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, porucznika łączności, cichociemnego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Bronisław Czepczak urodził się 18 września 1922 roku w Stupkach niedaleko Tarnopola. Kiedy wybuchła druga wojna światowe miał siedemnaście lat. Jego rodzinna miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. W 1940 roku jego rodzinę wywieziono do Kazachstanu. Po zawarciu układu Sikorski–Majski wstąpił do Armii Andersa. Służył w 10. Dywizji Piechoty. W 1943 roku zgłosił się do służby w kraju i przeszedł szkolenie ze specjalnością w radiotelegrafii. 16 maja 1944 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej.
W nocy z 26 na 27 grudnia 1944 roku w ramach operacji lotniczej „Staszek 2” został przerzucony do okupowanej Polski. Miejscem lądowania była placówka odbiorcza „Wilga 311” usytuowana w obszarze Beskidu Sądeckiego i Gorców koło wsi Szczawa. W misji brało udział sześciu cichociemnych: podporucznik Bronisław Czepczak „Zwijak 2”, kapitan Stanisław Dmowski „Podlasiak”, podporucznik Jan Matysko „Oskard”, kapitan Jan Parczewski „Kraska”, major Zdzisław Sroczyński „Kompresor” oraz major Witold Uklański „Herold”. Byli to głównie oficerowie łączności, a ich zadaniem było przygotowanie działalności konspiracyjnej po wkroczeniu Sowietów.
Po wylądowaniu w kraju służył jako radiotelegrafista w 1. Pułku Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej. Na początku 1945 roku brał udział w walce z niemieckim oddziałem. Po wojnie pozostał w konspiracji. W grudniu 1945 został aresztowany. Komunistyczny sąd skazał go na pięć lat więzienia. Po amnestii w 1947 roku zdał maturę i rozpoczął studia. W 1950 ponownie go aresztowano. Otrzymał wyrok piętnastu lat więzienia. W 1956 roku został warunkowo zwolniony z więzienia. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej i do emerytury pracował na tej uczelni. Zmarł 24 sierpnia 2001 roku w Warszawie.
