środa,
Arch Linux
Twórcą projektu był Judd Vinet, inspirował się on minimalistyczną dystrybucją CRUX. Prace nad systemem ruszyły w marcu 2003 roku. Początkowo Arch Linux był dostępny wyłącznie dla 32-bitowych procesorów x86. Pierwsza wersja dla układów x86_64 pojawiła się jesienią 2007 roku. Ostatnia wersja dla procesorów i686 została wydana w lutym 2017 roku. 32-bitowe procesory obsługuje nieoficjalna pochodna dystrybucji o nazwie Arch Linux 32.
Projekt zakładał budowę systemu dla zaawansowanych użytkowników, dystrybucja nie posiada graficznych narzędzi konfiguracyjnych itp. zbędnych udogodnień. Innymi słowy, Arch Linux nie jest dobrym wyborem dla absolutnie początkujących użytkowników. W zamian uzyskano prostotę, stabilność i wzrost wydajności. Podobna filozofia przyświecała twórcom dystrybucji CRUX.
Menedżerem pakietów w Arch Linux jest Pacman. Koncepcja działania Pacmana nawiązuje do narzędzia pkgtools z dystrybucji Slackware. Zgodnie z filozofią dystrybucji menedżer pakietów nie ma oficjalnego graficznego interfejsu użytkownika. Arch Linux jest tzw. dystrybucją ciągłą, co oznacza, że użytkownik nie musi reinstalować systemu, aby zaktualizować wersję dystrybucji. Postało wiele dystrybucji Linuksa opartych na Archu, najbardziej znane to Antergos, Arch Hurd, Arch Linux 32, Arch Linux ARM, ArchBang, ArchLabs Linux, Chakra Linux, LinHES, Manjaro Linux, PacBSD oraz Parabola.
Obecnie nowe wydania Arch Linux pojawiają się raz w miesiącu i są „migawką” aktualnego stanu pakietów.
