sobota,
Antoni Bartkowiak
Dziś mija rocznica urodzin podporucznika pilota Wojska Polskiego, kawalera Orderu Virtuti Militari.
Antoni Bartkowiak urodził się 25 kwietnia 1897 roku w Nochowie, w Wielkopolsce. Podczas I wojny światowej tak jak wielu Polaków z jego rodzinnych stron trafił do Armii Cesarstwa Niemieckiego. Początkowo walczył w oddziałach łączności na froncie zachodnim. W lutym 1917 roku został przeniesiony do lotnictwa i skierowany do Poznańskiej Szkoły Lotniczej. Pod koniec 1918 dostał przydział do 412. eskadry stacjonującej w Bydgoszczy. Na wieść o wybuchu powstania wielkopolskiego w Poznaniu postanowił dołączyć do polskich oddziałów. Jego plan był śmiały i prosty – ucieczka na niemieckim samolocie myśliwskim Albatros D.III.
Samolotów pilnowali wartownicy, żadna maszyna nie mogła odlecieć bez rozkazu. Dodatkowo szczególną uwagę zwracano na Polaków. Porwanie samolotu powiodło się przy drugiej próbie. Uciekinier wylądował w okolicach Gniezna. Możliwe, że było to pierwsze uprowadzenie samolotu w historii. Samolot przydzielono do 2 eskadry wielkopolskiej, a pilot brał udział w operacjach bojowych w Wielkopolsce i na Górnym Śląsku.
Bartkowiak walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, w 1920 roku był pilotem 15. eskadry myśliwskiej. Brał udział m.in. w bitwie o Lwów i pod Komarowem. Za męstwo okazane w walce został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari oraz czterokrotnie otrzymał Krzyż Walecznych.
Antoni Bartkowiak zmarł 1 maja 1922 roku na skutek ran odniesionych w wypadku lotniczym. Miał młodszego brata Władysława, który również był pilotem w Wojsku Polskim. Władysław Bartkowiak zginął w walce powietrznej z samolotem sowieckim 14 maja 1920 roku w wieku niespełna 20 lat.
