sobota,
Anatol Makarenko
Anatol Makarenko urodził się 12 lutego 1919 roku w miejscowości Sarny na Kresach Wschodnich. Uczył się w Gimnazjum Państwowym im. H. Sienkiewicza w Sarnach. W 1939 roku nie został zmobilizowany. Jego rodzinne strony znalazły się pod sowiecką okupacją. 13 kwietnia 1941 roku wcielono go do Armii Czerwonej. Pracował przymusowo batalionie budowlanym w Swierdłowsku. Po zawarciu układu Sikorski-Majski wstąpił do Armii Andersa. Służył w 8. Dywizji Piechoty. Po ewakuacji polskich oddziałów na Bliski Wschód wstąpił do Szkoły Podchorążych.
Zgłosił się do służby w kraju. Po przerzucie do Wielkiej Brytanii odbył szkolenie w łączności radiowej. 10 lipca 1943 roku złożył przysięgę na rotę Armii Krajowej. W nocy z 14 na 15 września 1943 roku w ramach operacji lotniczej o kryptonimie „Neon 8” został przerzucony do kraju. Razem z nim ze spadochronem skakali podporucznik Stanisław Kujawiński „Wodnik” oraz podporucznik Józef Żakowicz „Tabu”. Skoczków przyjęła placówka odbiorcza „Czajnik” kilka kilometrów od Tłuszcza.
Z chwilą skoku otrzymał awans do stopnia podporucznika. Po odbyciu aklimatyzacji w okupowanym kraju otrzymał przydział na stanowisko oficera łączności w Oddziale V Łączności sztabu Obszaru Warszawskiego AK. Pracował jako łącznościowiec, prowadził szkolenia, organizował placówki radiołączności w okolicach Warszawy. Po wybuchu powstania warszawskiego znalazł się w Śródmieściu, dołączył do Zgrupowania Chrobry II. W czasie walk został ranny, za zasługi otrzymał Krzyż Walecznych. Później otrzymał przydział na stanowisko dowódca plutonu radiowego Komendy Obszaru Warszawskiego AK.
Po kapitulacji Warszawy dostał się do niewoli. Do końca wojny przebywał w obozach jenieckich na terenie Niemiec. Po uwolnieniu przez Brytyjczyków 11 maja 1945 roku zameldował się w Londynie. Po demobilizacji wrócił do Polski i zamieszkał w Szczecinie. Zmarł 27 października 2004 roku.
