Adresy IP protokołu w wersji czwartej są stosowane od 1977 roku. Adres IP powinien być unikalny w obrębie danej sieci. Adresy podzielono na publiczne i prywatne. Prywatne są używane w sieciach lokalnych, infrastruktura Internetu je ignoruje. W odrębnych sieciach lokalnych mogą się powtarzać. Publiczne adresy IP umożliwiają urządzeniom dostęp do Internetu. Komputery, które nie posiadają własnych publicznych adresów IP, aby połączyć się z Internetem, korzystają z bramy sieciowej. Brama sieciowa wykonuje translację adresów sieciowych.

Informacje na temat puli adresów przeznaczonych do użytkowania prywatnego znajdują się w dokumencie RFC 1918. Poniżej umieściliśmy jego fragment.

3. Private Address Space

   The Internet Assigned Numbers Authority (IANA) has reserved the
   following three blocks of the IP address space for private internets:

     10.0.0.0        -   10.255.255.255  (10/8 prefix)
     172.16.0.0      -   172.31.255.255  (172.16/12 prefix)
     192.168.0.0     -   192.168.255.255 (192.168/16 prefix)

Poniższa tabela jest właściwie niepotrzebna, bo wszystkie dane do wyliczenia prezentowanych parametrów znajdują się w powyższej ramce.