wtorek,
Tadeusz Gajda „Tarzan”
15 lutego 1924 roku w Charzewicach na Podkarpaciu urodził się polski żołnierz podziemia niepodległościowego, żołnierz wyklęty, dowódca oddziału Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.
Ukończył cztery klasy w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Nisku. W momencie wybuchu drugiej wony światowej miał piętnaście lat, ukończył cztery klasy w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Nisku. W 1941 roku wstąpił do Narodowej Organizacji Wojskowej – organizacji wojskowej Stronnictwa Narodowego. Przyjął pseudonim „Tarzan”. Po scaleniu NOW z Armią Krajową był żołnierzem plutonu dywersyjnego placówki AK Nisko.
W 1943 roku rozpoczął konspiracyjny kurs podchorążych, jednak nie mógł go ukończyć z powodu aresztowań członków podziemia przeprowadzonych przez hitlerowców. Został skierowany do oddziału partyzanckiego Franciszka Przysiężniaka. Ukończył „leśną” podchorążówkę i otrzymał stopień plutonowego podchorążego.
Brał udział w walkach podczas niemieckiej operacji przeciwpartyzanckiej „Sturmwind I”, m.in. w największej bitwie partyzanckiej w okupowanej Polsce – rozegranym 14 czerwca 1944 roku starciu na Porytowym Wzgórzu w Lasach Janowskich.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej był poszukiwany przez NKWD i Urząd Bezpieczeństwa. Aby uniknąć aresztowania, jesienią 1944 roku wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego. Został zidentyfikowany jako były jako żołnierz NOW i poddany przesłuchaniom prowadzonym przez sowiecki kontrwywiad wojskowy „Smiersz”. Kiedy w armii Berlingo rozpoczęły się aresztowania byłych żołnierzy AK, zdezerterował i wrócił w rodzinne strony.
Wczesną wiosną 1945 roku przyłączył się do formujących się oddziałów Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Po śmierci zastrzelonego przez funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej komendanta NOW na powiat Tarnobrzeg objął jego stanowisko. Stanął na czele oddziału partyzanckiego. Otrzymał awans do stopnia podporucznika. Przeprowadził wiele akcji skierowanych przeciw komunistycznej władzy.
7 sierpnia 1946 roku w Tarnowie został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Komunistyczny sąd skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano 14 października 1946 roku w więzieniu przy ulicy Montelupich w Krakowie. Miał wtedy dwadzieścia dwa lata.
W 1991 roku Sąd Wojewódzki w Tarnowie unieważnił wyrok z 1946 roku. Podczas prac ekshumacyjnych w 2017 roku jego szczątki zostały odnalezione na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. 4 października 2018 roku w Pałacu Prezydenckim rodzina Tadeusz Gajdy otrzymała notę identyfikacyjną.
