poniedziałek,
Stanisław Dąbek
Pułkownik Stanisław Dąbek urodził się 28 marca 1892 w Nisku. Pełnił obowiązki dowódcy Lądowej Obrony Wybrzeża podczas kampanii wrześniowej. Pośmiertnie został awansowany na stopień generała brygady.
Stanisław Dąbek w 1913 ukończył seminarium nauczycielskim w Sokalu i podjął pracę jako nauczyciel. Po wybuchu pierwszej wojny światowej został powołany do służby w Armii Austro-Węgier. Trafił do szkoły dla oficerów rezerwy i po jej ukończeniu otrzymał stopień podporucznika. Był ciężko raniony podczas walk w Karpatach. Pod koniec 1918 zgłosił się do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnach z Ukraińcami i bolszewikami, za męstwo dwukrotnie odznaczono go Krzyżem Walecznych. W maju 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora.
W latach międzywojennych Dąbek był zawodowym oficerem Wojska Polskiego. W 1931 roku otrzymał awans na pułkownika. Na początku 1939 roku był dowódcą 52 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Złoczowie. W lipcu 1939 został wyznaczony na dowódcę Morskiej Brygady Obrony Narodowej oraz Lądowej Obrony Wybrzeża. Niezwłocznie podjął aktywne prace nad wzmocnieniem potencjału podległych mu jednostek. Stan liczebny polskich oddziałów w rejonie Gdyni wzrósł trzykrotnie do ponad 15 tysięcy żołnierzy. Budowano dodatkowe umocnienia. Zadaniem Lądowej Obrony Wybrzeża było utrzymanie przez trzy dni przedpola Gdyni, a następnie obrona Kępy Oksywskiej przez siedem dni.
Po wybuchu wojny pułkownik Dąbek dowodził całością polskich sił lądowych w rejonie Gdyni. Organizował także liczne wypady zaczepne. Polskie oddziały na Wybrzeżu zostały odcięte od pozostałej części kraju. Wobec olbrzymiej przewagi wroga 10 września po ciężkich walkach w okolicy Redy i na zachodnich przedpolach Gdyni, Stanisław Dąbek podjął decyzję odwrotu na teren Kępy Oksywskiej. Pod jego dowództwem pozostało około dziewięciu tysięcy żołnierzy. Walki trwały od 10 do 19 września. Na powierzchni czterech kilometrów kwadratowych stoczono ponad 110 potyczek, w których zginęło co najmniej dwa tysiące Polaków. 19 września pułkownik Dąbek osobiście poprowadził oddział żołnierzy do ataku. Został trafiony odłamkiem pocisku moździerzowego. W obliczu nieuchronnej klęski popełnił samobójstwo. Jego ostatnim rozkazem było polecenie natychmiastowego przerwania walk.
