poniedziałek,
Oblężenie Trembowli
11 października 1675 roku zakończyło się tureckie oblężenie zamku w Trembowli. Była to jedna z walk stoczonych w ramach wojny polsko-tureckiej 1672-1676.
Zamek w Trembowli powstał w XIV wieku na wzgórzu nad rzeką Gniezną. Okoliczne ziemie wielokrotnie najeżdżali Tatarzy. 20 września 1675 roku do oblężenia zamku przystąpiła potężna turecka armia licząca dziesięć tysięcy żołnierzy. Przeciwstawiło się nim około trzystu pięćdziesięciu obrońców. Nie dość, że była ich garstka, to doraźnie sformowana załoga w większości składała się chłopów i mieszczan z pobliskich okolic. Mieszkańców Trembowli nie stać było na utrzymywanie odpowiednio licznej załogi składającej się z zawodowych żołnierzy. Po stracie Kamieńca Podolskiego Trembowla była największą fortyfikacją na drodze wojsk tureckich.
Obroną dowodził kapitan Jan Samuel Chrzanowski. Był to odważny i doświadczony żołnierz, który oficerskie szlify zdobywał pod Chocimiem. Turcy liczyli na zajęcie zamku po pierwszym szturmie, jednak srogo się zawiedli. Niewielka twierdza była prawdziwą fortecą, a obrońcy dzielnie znosili ostrzał artyleryjski przeciwnika i odpierali wszystkie ataki.
Kiedy zaczęło brakować wody i żywności Chrzanowski, był skłonny poddać zamek, jednak nie pozwoliła na to jego żona, Zofia Anna Dorota von Fresen. Trzymając broń w ręku, zagroziła mężowi, że jeśli dojdzie do kapitulacji, zabije jego i siebie. Obrona trwała nadal, jednak w październiku sytuacja załogi stała się krytyczna. 11 października Turcy niespodziewanie odstąpili. Okazało się, że dowiedzieli się o koncentracji wojsk Jana III Sobieskiego pod Lwowem. Polski król chciał ruszyć obrońcom z odsieczą, co mocno przestraszyło Turków i skłoniło ich do odwrotu. Chrzanowski zyskał sławę nieustraszonego żołnierza i szybko awansował na podpułkownika. Od 1676 roku był komendantem Lwowa.
