wtorek,
Eugeniusz Wyrwicki
Eugeniusz Sylwester Wyrwicki urodził się 30 grudnia 1901 roku w Pabianicach. Jako siedemnastolatek brał udział w rozbrajaniu żołnierzy pruskich. Walczył w wojnie z bolszewikami. Za zasługi otrzymał możliwość bezpłatnego studiowania, jednak zdecydował się pozostać w wojsku. W 1923 roku ukończył Oficerską Szkołę Piechoty i uzyskał stopień podporucznika. Marzył o lotnictwie i rok później otrzymał skierowanie do Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. Później ukończył Wyższą Szkołę Pilotów w Grudziądzu. Służył w kilku jednostkach lotniczych.
Jesienią 1929 roku uczestniczył w zdjęciach walk powietrznych do filmu „Gwiaździsta eskadra”. Podczas kręcenia jednej ze scen doszło do katastrofy lotniczej, podwozie maszyny Wyrwickiego uderzyło w skrzydło drugiego samolotu. W wyniku kolizji runął on na ziemię i zginęli dwaj członkowie załogi. Wyrwicki zdołał awaryjnie wylądować. W 1933 roku po ukończeniu Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie uzyskał tytuł naukowy oficera dyplomowanego i rozpoczął pracę w Departamencie Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych. Po roku na własną prośbę został przeniesiony do 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. Od 1937 roku wykładał w Wyższej Szkole Lotniczej w Warszawie.
Latem 1939 roku został szefem sztabu nowopowstałej Brygady Pościgowej. Jednostka chroniła Warszawę przed wrogimi samolotami podczas kampanii wrześniowej. Opracował pierwszy zastosowany na świecie system wczesnego ostrzegania. Na podstawie danych przekazywanych telefonicznie przez sieć naziemnych punktów obserwacyjnych, piloci byli kierowani do odpowiednich sektorów. Sektory miały krótkie alfanumeryczne oznaczenia, co znacznie ułatwiało skuteczną komunikację radiową. Podobne rozwiązania zastosowano podczas bitwy o Anglię. 18 września Brygada Pościgowa otrzymała rozkaz ewakuacji do Rumunii. Major Wyrwicki wykonywał ryzykowne loty łącznikowe. 22 września za sterami samolotu PZL P.11a opuścił Warszawę i dotarł na Węgry.
Podobnie jak wielu polskich pilotów przedostał się do Francji. Uczestniczył w próbach organizacji polskich jednostek lotniczych. Na początku czerwca 1940 roku objął dowództwo polskiego Podwójnego Klucza Frontowego Nr 7 „Wy” w składzie francuskiej Groupe de Chasse II/10. 7 czerwca nad ranem na wspólny patrol poleciało jedenastu polskich i francuskich pilotów. Po pojawieniu się dużej grupy niemieckich myśliwców i zestrzeleniu jednego z francuskich pilotów Francuzi uciekli. Do walki stanęli tylko czterej Polacy. Podczas walki powietrznej w eksplodującej maszynie zginął podporucznik Hieronim Dudwał. Major Wyrwicki i podporucznik Poniatowski zostali ranni i zmuszeni do przymusowego lądowania. Obaj zmarli w wyniku odniesionych obrażeń. Walkę przeżył jedynie podporucznik Radomski, który widząc zestrzelenie kolegów, zdołał się wycofać.
Major Eugeniusz Wyrwicki został pochowany na cmentarzu wojennym w d'Auberive nad Marną. Pośmiertnie rozkazem Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari.
