Przeglądasz zaktualizowaną wersję artykułu.
niedziela,
Legiony Polskie we Włoszech
Po III rozbiorze wielu polskich żołnierzy emigrowało z kraju. 9 stycznia 1797 roku powstały Legiony Polskie we Włoszech. Formacja przez dziesięć lat walczyła u boku wojsk francuskich i włoskich. Zachowano polskie komendy i stopnie wojskowe, mundury i sztandary były zbliżone do polskich.
Legiony powstały z inicjatywy Jana Henryka Dąbrowskiego. Dzięki poparciu Napoleona Dąbrowski podpisał 9 stycznia 1797 umowę z rządem Republiki Lombardzkiej. Już w maju tego samego roku oddziały liczyły siedem tysięcy żołnierzy. Legiony składały się z dwóch legii, którymi dowodzili generałowie Józef Wielhorski i Franciszek Rymkiewicz. Wprowadzono nowoczesny system dowodzenia na wzór francuski. Dąbrowski dbał o edukację żołnierzy, nakazał naukę czytania i pisania oraz historii Polski.
Z Legionami wiąże się powstanie polskiego hymnu. W lipcu 1797 roku Józef Wybicki pod wpływem wzruszenia na widok polskich oddziałów napisał słowa „Pieśni Legionów Polskich we Włoszech”. Autor melodii pozostaje nieznany. Od 26 lutego 1927 roku pieśń jest oficjalnym hymnem państwowym Rzeczypospolitej Polskiej.
Legiony Polskie brały udział w wielu walkach, m.in.:
- 1 grudnia 1798 – Magliano.
- 5 grudnia 1798 – Falari.
- 17-19 czerwca 1799 – bitwa nad Trebbią.
- 14 czerwca 1800 – bitwa pod Marengo.
- 3 grudnia 1800 – bitwa pod Hohenlinden.
- 24 listopada 1805 – bitwa pod Castelfranco.
W sumie, w Legionach walczyło 35 tysięcy ludzi, z których poległo 20 tysięcy. W 1807 roku wojska Napoleona dotarły na Śląsk. Wtedy z pozostałości Legionów powstała Legia Polska. Po dotarciu do Warszawy formację przemianowano na Legię Nadwiślańską. Wielu żołnierzy z Legionów Polskich służyło w armii Królestwa Polskiego w latach 1815-1831. Brali oni udział w Powstaniu Listopadowym.
