poniedziałek,
Kazimierz Kott
17 stycznia 1940 roku miała miejsce jedyna udana ucieczka więźnia z warszawskiej siedziby gestapo. Uciekinierem był Kazimierz Kott.
Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. W 1937 roku wyjechał na studia do Wielkiej Brytanii. Po wybuchu drugiej wojny światowej wrócił do Polski. Był jednym z założycieli Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej. W PLAN początkowo znaleźli się późniejsi słynni członkowie Szarych Szeregów Tadeusz Zawadzki „Zośka”, Jan Bytnar „Rudy” i Aleksy Dawidowski „Alek”. Kott w organizacji kierował Wydziałem Bojowym. Komórka ta była bardzo aktywna. Rozlepiała pierwsze ulotki na murach, prowadziła własnego pomysłu akcję „gazowania” kin.
Na skutek donosu na początku 1940 roku PLAN dotknęła fala aresztowań. Organizacja została rozbita. 14 stycznia 1940 roku Kazimierz Kott został zatrzymany przez gestapo. Poddano go brutalnemu śledztwu. 17 stycznia wyprowadzono go do toalety. Kott zauważył, że okna w tym pomieszczeniu nie są zabezpieczone kratami. Bez zastanowienia otworzył okno i wyskoczył na podwórze. Zdołał minąć wartownika w bramie i dotrzeć do znajomych.
Za pomoc w schwytaniu Kotta wyznaczono wysoką nagrodę pieniężną. Listy gończe rozwieszono w całym Generalnym Gubernatorstwie. Aresztowano 255 osób ze środowiska inteligencji żydowskiej, większość z nich zginęła w egzekucjach w Palmirach na przełomie stycznia i lutego. Kazimierz Kott wyjechał do Lwowa. Brał udział w akcji wysadzania sowieckich transportów kolejowych wysyłanych do Niemiec na mocy umowy Ribbentrop-Mołotow. Po kilku miesiącach grupa dywersantów została rozbita. Ranny Kazimierz Kott dostał się w ręce NKWD. Zginął prawdopodobnie jesienią 1940 roku z powodu ran lub został zamordowany.
Po ucieczce Kotta w budynku w alei Szucha 25 zajmowanym m.in. przez gestapo Niemcy okratowali okna przyziemia.
