poniedziałek,
Karlheinz Brandenburg
20 czerwca 1954 roku urodził się Karlheinz Brandenburg. Niemiecki inżynier dźwięku jest najważniejszym z twórców formatu MP3. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie kodowania sygnałów audio otrzymał liczne nagrody.
Pod koniec lat 70. XX wieku profesor Dieter Seitzer zajmował się zagadnieniami związanymi z nadawaniem muzyki przez linie telefoniczne. Problemem była jakość dźwięku, z tego powodu wytypowano technologię ISDN, która pozwalała przesyłać sygnały cyfrowe. Linie nie posiadały jednak wystarczającej przepustowości. Opracowanie właściwej technologii profesor Seitzer zlecił dla doktoranta Karlheinza Brandenburga.
Praca doktorska Brandenburga to teoretyczne podstawy formatu MP3. Głównym założeniem było zastosowanie kompresji stratnej w taki sposób, żeby było to mało zauważalne dla odbiorcy. Brandenburg wykorzystał niedoskonałość ludzkiego słuchu. Niektóre pasma częstotliwości są słabo słyszalne dla przeciętnego człowieka, można je więc zakodować z mniejszą dokładnością. Znane jest także zjawisko „maskowania” – głośne dźwięki zagłuszają cichsze, tutaj także można usunąć część informacji. Te zasady wydają się stosunkowo proste, jednak dokładne opracowanie powtarzalnego dla różnych utworów algorytmu wymagało gruntownej wiedzy z zakresu akustyki słuchu, fizyki, matematyki i informatyki popartej własnymi testami odsłuchowymi. Opracowanie współczesnej metody kodowania MP3 zajęło wiele lat – standard pojawił się w 1993 roku.
Podczas pracy Brandenburg dziesiątki razy odsłuchiwał utwór „Tom's Diner” amerykańskiej piosenkarki Suzanne Vega. Subtelna piosenka wykonywana a cappella była wystarczająco trudna do zakodowania, aby wychwycić niedoskonałości kompresji. Karlheinz Brandenburg twierdzi, że wciąż jeszcze lubi tę piosenkę. Opracowany algorytm był na tyle skomplikowany, że dopiero rozwój komputerów pozwolił na satysfakcjonującą szybkość działania.
Mimo wielu zalet początkowo format MP3 nie spotkał się z entuzjazmem użytkowników. Popularność przyszła z nieoczekiwanej strony. Format MP3 okazał się dla przemysłu muzycznego podobnym wynalazkiem jak dzieło Alfreda Nobla dla ludzkości. Mniejszy rozmiar pliku znacznie ułatwiał przesyłanie w sieci, stąd pliki MP3 posłużyły do nielegalnego rozpowszechniania muzyki. W pierwszych latach branża muzyczna całą swoją energię poświęcała na walkę z tym zjawiskiem, obecnie czerpie zyski wykorzystując MP3 i podobne formaty do sprzedaży utworów. Dzięki kompresji pojawiły się nowe źródła dochodu dla wytwórni, np. płatne nadawanie poprzez media strumieniowe.
MP3 to dzieło środowiska uniwersyteckiego – w pracach brało udział wiele osób. Doktorant Karlheinz Brandenburg jest już profesorem i nadal prowadzi badania nad nowymi technologiami.
